ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΟΝ Της Βασίλης και Σεβάσμιας Μονής Μεγίστης ΑΓΙΑΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΑΘΩ

  1. (10) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVIII TOME DEUXIEME
  2. 768 ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΟΝ Τής Βασίλης και Σεβάσμιας Μονής Μεγίστης ΑΓΙΑΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΤΩ ΑΘΩ, Συντεθεν μεν πάρα ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΚΥΔΩΝΕΩΣ, Τοΰ έκ χώρας Χανίων, τοΰ Τρίγωνη, τοΰ και τής αυτής Μονής Σκευο- φύλακος, Τύποις δε νΰν πρώτον εκδοθέν, επιμέλεια χαί δαπάνη τοΰ Πανοσιωτάτου Κυρίου ΣΕΡΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ Τοΰ έχ ταύτης τής 'Αγίας Λαύρας, αψοβ'. ΕΝΕΤΙΗΣΙΝ, 1772. Παρά Δημητρίω Θεοδοσίου τω έξ 'Ιωαννίνων. Con Licenza de' Superiori. In-8° de ις' (16) et 62 pages, plus 1 feuillet blanc. Les pp. γ-S contiennent la preface ci-dessous. ΤΟΙΣ ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΤΑΙΣ ΤΗΝ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΤΜΙΩΝ ΕΠΙΤΕΥΞΙΝ Περιττόν νομίζω βέβαια το να διηγώμαι μα%ρχ προοίμια χαί μεγάλους επαίνους εις το παρόν Προσκυνητάριον, δια να έλχύσω τάχα τους άναγι- νώσχοντας εις άνάγνωσιν τούτου, στοχάζόμενος πώς εκείνοι ίποΰ ήξιώ- θησαν την προσκύνησιν τής πανσέπτου μονής ταύτης θέλουν το ανάγνωση μετ' επιμελείας, ένθυμίζοντες είς τον έδικόν των νουν εκείνα έπου ε?δον, οί δε άκούσαντες άπο τους ίδόντας με περισσοτέραν προθυμιαν, δια να βεδαιωθώσιν εκείνα δποΰ ήκουσαν, επειδή όσοι είτε κατά θέλησιν, είτε κατά τύχην ϊγειναν προσκυνηται τής βασιλικές ταύτης αγίας μονής, ευρον ταύτην ttJ πείρα άνωτέραν τής φήμης, και δια τής θέας πολλφ κρείττονα τής ακοής. Άλλ' επειδή δλίγοι είναι οί προσκυνηται, πάμ- πολλοι δε οί μή ίδόντες, πολλοί δε και ο! μή άκούσαντες, τοΰτο στοχα- ζόμενος 4 μακαρίτης κύριος Μακάριος ο Κυδωνεΰς, έμός τε γέροντας σεβασμιώτατος, συνέταξε το παρδν και τύποις έκδοΟναι έμελέτα' έμπο- δίσθη όμως υπό τοΰ κοινοΰ θανάτου, όθεν έμενε βέβαια άνέκδοτον, άν κατά τύχην δέν ήθελεν έλθει εις τάς εμάς χείρας* το όποιον, καθώς το έλαβα, χωρίς νά στοχασθώ πόσος είναι ό κόπος, πόσων είναι χρεία εξόδων και διατριβής καιροΰ, αποφάσισα νά το εκδώσω είς τύπον με 156 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE ί'διά μου έξοδα, Sta τε τήν προς ήμας Ινθερμον άγάπην όπου τρέφω, και το έκούσιον και άπαραίτητον χρέος όπου' εχω προς τον μακαρίτην έμόν γέροντα. Λεχθήτε ουν παρακαλώ, το παρόν ευμενώς, μή τοσούτον εις το δώρημα έπιβλέψαντες όσον εις τήν του δωροΰντος προς υμάς διακαή προθυμίαν. Τής υμετέρας ειλικρινούς διαθέσεως, Σέργιος ιερομόναχο;, ό έκ της αγίας ταύτης Λαύρας. Les pp. ες' sont occupees par la Table des malieres. Page ζ', commence Tepitre-preface suivante : Ι1ΑΣΙ ΤΟΙΣ ΕΥΣΕΒΕΣΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙΣ ETXIIN ΚΑΙ XAIPEIN Πολλά καλόν ήτον, κατά τον μέγαν Βασίλειον, νά μήν έχρειάζοντο οι διδάσκαλοι και τά γράμματα ε'ις τον κόσμον, έάν ή αρετή μόνον είναι εις τον κόσμον, ή δε κακία τελείως. Τούτο και έγώ λέγω πώς πολλά καλόν ήτον νά μήν έχρειάζοντο εις τόν κόσμον διηγήσεις και προσκυνη- τάρια παντελώς, άν όλοι οι ά'νΟρωποι έπήγαιναν νά ιδούν όφθαλμοφανώς 'όσα εις αυτά τά ιστορικά άναγινώσκουσιν. Άλλ' επειδή τοϋτο είναι αδύνατον, ωσάν όπου οι μεν πλούσιοι άπό αμέλειαν ή φιλαργυρίαν, ή και άπό τάς πολλάς φροντίδας των εμποδίζονται, οι δε πτωχοί πάλιν άπό άγροικίαν ή και άπό πτωχείαν τους, ώς τόσον και τά δύο μέρη δέν άξιόνονται νά Ίδοΰν έκεϊνα όπου οι οφθαλμοί τών πολλών είδον και τά ώτα ήκουσαν, ο!κοδομ.ήματα δηλαδή και κτίρια τόσον παλαιά και σεβά- σμια όσον θαυμαστά και ανέκφραστα, με τό νά ήναι εκείνων τών άοιδίμ.ων και ευσεβών αυτοκρατόρων και αγίων βασιλέων ημών, διά τούτο έξέδωκα εις τύπον τό παρόν Προσκυνητάριον, τό όποιον ιστορεί διττώς ό'χι όλα (διότι πώς είναι τρόπος ;), άλλα τά κυριιότερα τής κ~0' ήμας ταύτης μεγίστης και αγίας Λαύρας, χωρίς όμως κανένα ψεύδος, επειδή τόσον έιύλαξα τήν άλήθειαν, όπου ούτε μίαν κεραίαν καν δέν έτόλμησα νά προσθέσω, καθώς τίνες αλλ' άντ' άλλων άναιδώς γράφουσι, τό τής- καμήλου ά'νακρυς υπομένοντες, διότι θέλοντες νά προσάψουν τιμήν εις τόν εαυτόν τους άπό τά μή όντα, αφαιρούνται και τήν έκ τών ό'ντων τιμήν. Λεχθή'τε λοιπόν, ο; απανταχού εν Χριστώ αδελφοί μου χριστια- νοί, τό παρόν προσκυνητάριον έν αγάπη και εΰλαβεία, και μάθετε ες αυτού έν συντομία χρήσιμα τίνα, και ακοής και δράσεως άξια. Ό δε θείος ^χττ,ρ ημών άγιος 'Αθανάσιος θέλει πλήρωση τόν μισθόν τών ΑΝΝέΕ 1772 157 κοπιώντων εις τήν άνάγνωσιν αύτοΰ, και έν ταύτη και έν τή μελλούση ζωή", αμήν. Έρρωσθε. Προηγούμενο; δ και σκευοφύλαξ της μεγίστης ταύτης και αγίας Λαύρας Μακάριος δ Κρής. La pr6cedente preface se termine p. Θ'. Les pp. ί-ιά sont blanches. La p. ιβ' est occupoe par un portrait de S. Athanase, avec le modele de la Ste Laure entre les mains ; il est accompagne de cette inscrip- tion : δ άγιος 'Αθανάσιος του αγίου όρους τοΰ "Αθωνος. Les pp. ιγ'-ιδ' contiennent l'epitre dedicaloire suivante : ΤΩ ΟΣΙΩ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΩ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΤΡΓΩ ΘΕΙΟΤΑΤΩ ΜΟΙ ΠΑΤΡΙ ΑΠΩ ΑθΑΝΑΣΙΩ ΤΗΝ ΑΦΙΕΡΩΣΙΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΤΝΗΣΙΝ Τί σοι ανταποδώσω ; τί σοι άντιδωρήσομαι τω θείφ μοι πατρ'ι καΐ θείω ευεργέτη, σοι τω παναγίω μοι πατρί, σοι τω νοερώς έν ταύτη σου τη θεοφρουρήτω ποίμνη γεννήσαντί με, τω θρέψαντί με, τω αΰξήσαντί με, τω τοσούτον τιμήσαντί με τόν άνάξιον ; Τί σοι, λέγω, ανταποδώσω δια ταύτα χαΐ έτι άλλα μυρία, πάτερ μου, πάτερ ά'γιε 'Αθανάσιε, το γλυκύ μοι οΰ μόνον πράγμα και δνομα, άλλα και έλπίς και καύχημα ; είς σε γαρ καυχώμαι, κα'ι προς σέ μετά θεον σωτηρίας ελπίζω τεύξασθαι. Τί σοι, λέγω, άντιδωρήσομαι ; ουδέν. Συ γαρ άνενδεής, απολαύων τοΰ ξύλου τής ζωής, έγώ δέ ενδεής και αυτής τής ζωής. Τοΰτο μόνον άντιδωροΰμαι, τοΰτο μόνον άνταποδίδωμι (παρακαλών θερμοϊς δάκρυσι και γονυκλιτώς ίκετεύων τήν συνήθη σου συμπάθειαν, ίνα μή έπί το ά'γαν ευτελές τοΰ δώρου, άλλ έπί το τής προθέσεως έπίδης) το παρόν δηλονότι Έγχειρίδιον, έν ω τα τής σής ί«γίας μεγίστης Λαύρας ουκ έπί λεπτοΰ, αδύνατον γαρ, άλλα πάνυ συντόμως ίστόρηται ' Οπερ και κέκληται Προσκυνητάριον τής βασιλικής κα'ι σεβάσμιας μονής μεγίστης και αγίας Λαΰρας τοΰ αγίου 'Αθανασίου τοΰ έν τφ "Αθω. 'Εκλιπαρώ τοίνυν έκ ψυχής ίνα μοι τής τόλμης συγχωρήσας και αΰθαδείας, άντιπαράσχης έμοί τε και πάση τη ίερα μου άδελφότητι, και παντί τω μετ' ευλάβειας τό παρόν έντυγχάνοντι τήν άγίαν μετά σοΰ κατοίκησιν. Έπί σοι ^αρ μετά θεόν πέποιθα, και τής πεποιθήσεώς μου μή έκπέσοιμι. Τής συμπαθέ- στατης και χριστομιμήτου σου χρηστότητος τέκνον ευτελές καίίκέτης. Μακάριος ταπεινός Κυδωνεϋς, εκ χώρας Χανίων, δ Τρίγωνης. Les pp. te-ig'contiennent les vers suivants : Οί των Ελλήνων άξιοι απόγονοι 'Ρωμαίοι, άπασα ή δμήγυρις, γηραιοί τε και νέοι, τής ανατολικής φημι τέκνα τής εκκλησίας, τής ορθοδόξου και σεπτής, τής θείας χαί αγίας, δεχθήτε, σας παραχαλώ, τόδε Προσκυνητάρι, να λάβετ' άγαλλίασιν, χαί έχ Θεοΰ τήν χάρι. Λάβετε χαί άνάγνωτε με πασαν προθυμίαν, να καταλάβετε χαλώς τήν Λαύραν τήν άγίαν' πότε χαί πώς έκτίσθηκε χαί πώς έμεγαλύνθη, χαί πόθεν ή πανσέδαστος βασιλιχή εκλήθη' δια να κοπιάσετε νάλθήτε εις τον τόπον όπου έπεριέγραψα με άμετρόν μουκόπον, να ΐδήτε να θαυμάσετε, πολλά να εΰφρανθήτε, και σ' άλλους ώς αληθινά να τα διηγηθήτε. Και άν αποφασίσετε πλέον για να έλθήτε, τον μήνα τον Ίούνιον στην Λαύραν να βρεθήτε. "Ελαβε τέλος τό παρόν χρόνους εις τους χιλίους πεντήκοντα άπό Χρίστου έπτα κ' επτακόσιους. Δεχθήτε το λοιπόν αυτό εις δόξαν τοΰ χυρίοο, χαί δέεσθε θερμώς αΰτοϋ ϋπερ τοΰ Μακαρίου, όστις ακούεται υιός τοΰ ποτέ Δημητρίου, τό γένος δε κατάγεται άπό τοΰ Τριγωνίου. Bibliotheque du Parlement hellonique. Bibliotheque de S. Marc (a Venise) : 28044. 8». X. 1. ΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ. και τρίτον, ΓΕΡΜΑΝΟΡΩΜΑ1ΪΚΟΔΙΑΛΟ- ΓΟΥΣ. δ'ια περισσοτε'ραν ώφέλειαν των αρχαρίων τής Γερμανικής γλώσσης, συγγραφέντα μεν τα Γερμανικά, και με Γερμανικά, και Ελλη- νικά Γράμματα, και έρανισθέντα, %<χρα. τοΰ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΠΑ ΓΕΩΡΓΙΟΤ, του ΣΙΑΤΙΣΤΕΩΣ. Τυποις 81 εκδοθέντα, δι εξάδων και δαπάνης, τών τιμιωτάτων άυτοΰ άυταδέλφων, κυρίων ΚΩΝΣΤΑΝ- ΤΙΝΟΥ, και ΙΩΑΝΝΟΥ, τών τοΰ ^ηθέντος παπα Γεωργίου υιών, τών Σιατιστέων. Έν ττ) ΒΙΕΝΝΗ τής Άουστρίας. Παρά 'Ιωσήφ τω Κουρτζδέκ, τω Αΰτοκρατορικφ, και Βασιλικω, 'Ανατολικώ τε, και Ίλλυρικώ Τυπογράφω. έν ίτει αψοβ'. In-8° de 16 feuillets non chiffres, 100 pages, et 60 feuillets non chiffris. En tete du livre il y a deux avis, signos I'un et I'autre : δ Μιναήλ παπα Γεωργίου. Voir a l'annee 1792. Bibliotheque de l'icole des Langues oricnlales (a Paris) : R. V. 31. [Bibliotbeque nationale d'Athenes : Ling. 1857. Bibliotbeque d'Athanase Bernardakis (h Athenes).]
  3. ΚΥΔΩΝΕΩΣ,Τοΰ έκ χώρας Χανίων, τοΰ Τρίγωνη