- (10) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVIII TOME DEUXIEME
- 710 ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ Συγγραφείσα μεν παρά τοϋ Μακαριωτάτου και Σοφωτάτου Πατριάρχου τής μεγάλης Πόλεως 'Αλεξανδρείας, Κυρίου ΜΕΛΕΤΙΟΥ του Πήγα. Πάνυ ωφέλιμος τοις όρθοδόξοις Χριστιανοϊς, χα'ι έσκεμμένως ταύτην άναγινώσκουσι. Νϋν δε δεύτερον τύποις έχδοθεϊσα έπι τή*ς θεοφρουρήτου ηγεμονίας τοΰ υψηλο- τάτου και Φιλοχρίστου Αύθέντου, πάσης Ούγχροβλαχίας, Κυρίου ΓΡΗΓΟΡΙΟΤ 'Αλεξάνδρου Γκίκα Βοείόδα. επιμέλεια και δαπάνη του Μακαριωτάτου, και Σοφολογιοτάτου των 'Ιεροσολύμων ΠΑΤΡΙΑΡ- ΧΟΥ', Κυρίου ΕΦΡΑΙΜ. έν --ij Τυπογραφία του Πανιερωτάτου, ¦/.αϊ Λογιωτάτου Μητροπολίτου Κυρίου Γρηγορίου ήδη άρχιερατεύοντος. Δι' επιδιορθώσεως τοΰ πανοσιολογιωτάτου Πρωτοσυγκελλου Καισαρίου. αψξθ. πάρα γρηγορίω Ιερομονάχω Τυπ. In-4° de 8 ff. non chiffres, τκ (320) pages et 2 ff. non chiflres. Rarissime. Vcndu 6 fr. (exemplaire broche), en 1806, a la venle de Villoison, au Catalogue de laquelle il figure sous le n° 198, p. 19. Au v° du litre, les armes du Prince de Valachie, et au-dessous six vers politiques a sa louange ; puis un dislique « au lecleur ». Vient ensuite l'imporlante preface suivante : ΤΟΙΣ ΕΝΤΕΓΞΟΜΕΝΟΙΣ ΕΥ ΚΑΙ ΦΡΟΝΕΙΝ ΚΑΙ ΠΡΑΤΤΕΙΝ Μελέτιος ό Πηγας γένος μεν ', κατά Γεώργιον τ'ον Δούζαν, εσχε τήν Κρήτην έν νεαζούση δ' ετι τί) ηλικία κατ' έρωτα παιδείας το κατά τήν Ίταλίαν Πατάβιον καταλαμβάνει. Μετά δε τήν έν τί) κατ' αυτό ακαδημία ίκανήν διατριβήν, οίκαδε έπανελΟών, το μοναστικ'ον υποδύεται σχήμα. Γενόμενος δ' έπειτα έν 'Αλεξάνδρεια, πρεσβύτερος ύπδ τοδ τότε πατριάρχου Σιλβέστρου καθίσταται- είτα, κατά τήν Κρουσίου προς αύτ'ον, κατά τ'ο αφπβ' έτος, έ'πιστολήν ~, και πρωτοσύγκελλος τοΰ αύτοΰ θρόνου' ον και διαδέχεται Ισχατον, τελευτήσαντος τοϋ Σιλβέστρου, εύσεδείας εί'νεχα και παιδείας, ετι μήν και τής ποιμαντικές επιστήμης πλείστην οσην, κατά Μελέτιον τον Συρίγον 3, ΰπο τών ιδίων καρπού- μενος τήν εΰκλειαν. Γέγονε δέ, φησιν ό εϊρημένος Γεώργιος, και τοϋ 1. Εΰσεδ. 'Ρενεαδοίτος, σιλ. 4δ' 2. Τουρχογραίτζια, σελ. φλά. 3. 'Εν τ>] ανασκευή Κυρίλλου. ANNEE 1769 103 Κωνσταντινουπόλεως Ιξαρχος, προχειρισθείς ΰπ' αΰτοΰ έφ' ω τάς εκά- στοτε καί έκασταχοΰ άναφυομένας έκκλησιαστικάς διαφοράς έπικρίνειν. ΔΓ δν δή λόγον και Ιν τϊ) Κωνσταντίνου οι» μόνον πολλάκις παραβάλλων, άλλα και συχνον διατριβών διετέλεσε χρόνον' άχρις ου και τοΰ εκείνης θρόνου χηρεύοντος, κατά τό αφ^θ' έτος, τοποτηρητής έχρημάτισε, ώς φαίνεται έκάτερα έκ τε των έν τη Φαδρικίου Βιβλιοθήκη ', και έξ ων αΰτος προς τόν Φιλαδέλφειας Γαβριήλ έπιστέλλει, γράφων αΰταϊς λέξεσιν" « έγράψαμεν προς τήν σήν ιερότητα άπ' Αιγύπτου ευθύς μηνυ- θέντες πάρα τής συνόδου και του λαοΰ συν και βασιλικώ προστάγματι, τοΰτο αΰτδ μηνύοντες καί παρακαλοΰντες ε'ι δυνατόν σε τοΰ θρόνου τούτου τοΰ οικουμενικού άντιλαβέσθαι' ει δέ μήγε, τ'ον ίερώτατον Μαργούνιον. Ην έμόντοΰτο φροντίσαι, καί ήμϊν το παν έπεκρέμαστο* έβράδυνεν ή άπόκρισις, παρεισέδυ ό ταλαίπωρος Καρύκης, πολλά βλάψας καϊ εαυτόν καί τήν έκκλησίαν τοΰ θεοΰ έν βραχεί, άντιλέγοντος έμοΰ καί παραινοΰντος τά δέοντα, πλην μή παρρησία πολλών ένεκα, ώστε μηδέ πάμπαν σκυπαν, μηδέ καταβοάν αναιδέστατα. Τοϋτον άρπάσασα τοΰ θεοΰ τοΰ φιλάνθρωπου ή θεια πρόνοια, πάλιν χηρεύουσαν, καίπερ τότε χηρεύουσαν (ού γάρ ήν ό Καρύκης νόμιμος άνήρ) τήν έκκλησίαν κατέστησεν εις ήμας έπεσε' πάλιν ό κλήρος οΰ τής συνόδου μόνης και των αρχιερέων καί του λαοΰ, άλλ' ήδη και αυλής αυτής τής βασιλικής καί αΰτοΰ τοΰ βασιλέως βιαζο- μένων. Ύπεισήλθομεν και τοΰτον τον ό'γκον, μή άπελπίζοντες τήν τής σής ίερότητος άπόκρισιν. » Πολλάς μεν ουν έπί πολλών των έν τί| Κωνσταντίνου εκκλησιαστικών λογάδων τό τηνικάδε, καί μάλιστα κατά το αφπζ' έτος συνεχώς έποιεΕτο τάς ομιλίας (ων ή συλλογή, παρ' αΰτοΰ τούτου πεμφθεΐσα έν ιδία επιστολή τοΰ πονήματος προτεταγμένη προς Ίωάννην τον Σιμίντα, κείται τέως έν τω δριή τής βασιλ-.κής βιβλιοθήκης κώδικι, τίτλον έχουσα Ευαγγελικής διδασκαλίας περίοδος)" έπεμψε δέ εκείθεν και δύο περί τών άχραντων μυστηρίων έπιστολάς, τήν μέν, κατά τό αφ^γ' έτος, προς Κυριακόν Φωτεινον ίατρόν τον Ίγγολσταδιηνδν, τήν δέ, κατά τό έξης αφ{δ' Ιτος, προς τον είρημένον Φιλαδέλφειας, ων έκατέρας καθ' έκατέραν διάλεκτον τύποις έξέδωκεν Εΰσέδιος ό 'Ρεναουδότος μετά τήν τοΰ Γενναδίου δμιλίαν τήν έν σελίσιν ρ', ριζ', ρμθ' τής, κατά \b αψθ' έτος, έν Παρισίω εκδόσεως. Φέρονται δέ αΰτοΰ και άλλαι διάφοροι έν 1. Bt6X. ε. χεφ μγ', τμήματι λβ', «λ. υλζ'. 104 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE διαφόροις τόποις έπιστολαί' ων μία μέν ή προς Σιγισμόνδον τον τής Πολωνίας τρίτον βασιλέα έξ Αιγύπτου κατά αχ' άποσταλεΐσα, έν ή μάλα γενναίως εξελέγχει τό τοΰ ποντίφικος τής 'Ρώμης πρωτεΐον, και τήν τοϋ αγίου ΙΙνεύματος έκ μόνου τοΰ πατρός έκπόρευσιν διαφόροις έπικυροΐ έπιχειρήμασι, και τής έν Φλωρεντία συνόδου τά τε δόγματα και ην ώρισεν ενωσιν αποδοκιμάζει. Τέως δ'ουν Κύριλλον τον Λούκαριν απο- δέχεται" ον κα'ι προς τους έν Λιτουανία Γραικούς καϊ 'Ρώσσους και τους άλλους ομοθρήσκους, ώς φασι 'Ριγινουόλσιός τε και άλλοι, οι τήν έπι- στολήν έκδεδωκότες, έ'ξαρχον άπεσταλκώς ην τοΰ τής 'Αλεξανδρείας θρόνου, έχοντα μέν και τοΰ τής Κωνσταντινουπόλεως έξάρχου το δικαίωμα, μηδενί δέ τίτλω τής ιδίας διοικήσεως χρώμενον. Δύο δε ετεραικατά το αυτό έξ Αιγύπτου γραφείσαι, ας και αϋτάς ό ρηθείς 'Ριγινουόλσιος έξέδωκε (σελ. υ^ζ' κα'ι υ^ή), ή μεν προς Μαρτϊνον Bpovi£6tov, ή δέ προς Συμεών Θεόφιλον Τορνούβιον, τον έν τη μείζονι Πολωνία πρόεδρον των εκκλησιών τής Βοεμικής θρησκείας, άπαντώσα προς τα έπεσταλμένα οί εκείθεν. 'Αριθμείδέ Ριγινουάλσιος ' και αλλάς δύο τούτου έπιστολάς· ων ή μέν έξ Αιγύπτου έγράφη Ύπατίω Ποκίεϊ, πρωτοθρόνω πάσης 'Ρωσσίας, τήν εκείνου άθυμίαν έκτραγωδοΰσα, έφ' ω αύτοΰ ούκ άνεκτώς κατεψεύσαντο, έν τύποι; διαθρυλλήσαντες, ώς δήθεν δια τοΰ λεγάτου τοϋ ποντίφικος αυτός τε τή 'Ρωμαϊκή ϋπετάγη εκκλησία, και αϊ άνατο- λικα'ι έκκλησίαι ταίς δυτικαϊς συνήνωνται" ή δε έν πολωνικω, φησι, κείται βιβλίω, τίτλον έ'χουσα Άνταπολογία κατά των ένωθέντων Γραι- κών, και έν έτει εκδοθείσα αχλδ'. Έγραψε δέ και Βασιλείω τω κνέζη, και 'Ρώσσοις και Χίοις, αγωνιζόμενος απανταχού, κατά Άλλάτιον, έμπε- δώσαι μέν τά των Γραικών δόγματα, καθελείν δέ τάς τών Λατίνων υπολήψεις. Και τά μέν έπιστολιμαία αΰτοΰ έξεδόθησαν ελληνιστί έν Λοντινω. Ξυνέγραψε δέ προς τούτοις, κατά Δημήτριον ΓΙροκόπιον τον Μοσχοπολιτην, και έ'τερα διάφορα πολεμικά κα'ι έξηγητικά, καί τίνα φιλοσοφικά υπομνήματα ' οϋ μην αλλά κα'ι κατά 'Ιουδαίων βιβλίον, ελληνιστί κα'ι ρωσσιστί εκδοθέν έν Λεοπόλει κατά αψλθ'έτος" έτι μήν κα'ι δύο κατηχήσεις έν είδει διαλόγου αύτφ συνετάγησαν, τίτλον 5χουσαι, ή μέν Πανδοχευς, ή δέ 'Ορθόδοξος Χριστιανός, εκδοθείσα καί αυτή κατά το αφ
- Πατριάρχου τής μεγάλης Πόλεως'Αλεξανδρείας, Κυρίου ΜΕΛΕΤΙΟΥ του Πήγα
