ΘΕΙΟΝ ΚΑΙ ΙΕΡΟΝ / ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

  1. (14) Ελληνική Βιβλιογραφία (ci. 1466-1800). Τόμος δεύτερος. (Παράρτημα) - Προσθήκαι - Συμπληρώσεις - Διορθώσεις
  2. 510.—ΘΕΓΟΝ ΚΑΓ ΓΕΡΟ'Ν / ΕΤΆΓΓΕ'ΛΙΟΝ / Τό νυν μ(ε)τ(ά) πάσης επι- μελείας τυπω-/θέν, και διορθωθέν. Α'φιερωθέν δε / τω Πανιερωτάτω και Σοφωτά-/τω Μητροπολίτη Φιλα-/δελφείας,/Υ'περτίμω κ(αί) έξάρχω πάσης Λυ-/δίας, κ(αί) τών έν ταΐς Κλει-/ναΐς Ε'νετίαις Ε'λλήνων / Α'ξιοπρεπεςάτω / Προέδρω./ Παρά Βαλδισέρα τω Γουλιανω. 1711./ CONLICENZA[sic] DE' SUPERIOR!./ [Τυπ. Σήμα] / Ε'νετίησιν, ,αψια'. [Εις σ. 257]: Ή τών τετραδίων κ(α)τ(ά) τάξιν ακολουθία./ ABCDEFGHIK L Μ Ν Ο Ρ Q / Omnes sunt quaterni, praeter Q. quinternum. 31 έκ. — σσ. 257+[4] — "Α γ ι ο ν "Ο ρ ο ς : Μεγίστη Λαύρα 1.18.Ε. Ιΐρομετωπίς μέ χαλκογραφίαν πλαίσιον, μέ γράμματα μαΰρα και ερυθρά. Είς σ. 3 : Ιίαλδιαέρας ό 'Ιουλιανός προς Μελέτιον Τνπάλδον. Είς σ. 4 : Ενρεσις κατά τάξιν τών κεφαλαίων τον κατά Ίωάννην (τό αυτό και έν αρχή έκαστου τών άλλων Ευαγγελίων). 'Ακολουθεί έν αρχή έκαστου τών Ευαγγελίων, σελίς μέ βίον Εύαγγελιστοΰ, είς δέ τό verso τοΰ αύτοΰ φύλλου ολοσέλιδος χαλκογραφία τοΰ Εύαγγελιστοΰ. Κείμενον δίστηλον, μέ γράμματα μαΰρα και ερυθρά, μέ μεγάλα ερυθρά διακοσμητικά έπίτιτλα. Είς τά τεσσάρας τελευταίας σελίδας : Άναπλήρωσις είς τό καθημερονσιον Εναγγέλιον... Είς τό τέλος σύμπλεγμα γραμμάτων εκδότου. 'Ακολουθεί τό Εύαγγελιστάριον. (Βλ. τόμ. Α' άρ. 1154 1.) •