ΛΟΓΟΣ /ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ/Εις τον εν Γερομονάχοις Θαυματουργών Μέγαν / ΝΙΚΟΛΑΟΝ

  1. (14) Ελληνική Βιβλιογραφία (ci. 1466-1800). Τόμος δεύτερος. (Παράρτημα) - Προσθήκαι - Συμπληρώσεις - Διορθώσεις
  2. 503.-ΛΟ'ΓΟΣ /ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟ'Σ/Εΐς τον έν Γερομονάχοις Θαυματουργών Μέγαν / ΝΙΚΟ'ΛΑΟΝ,/ Προσφωνηθείς τω αιωνίου μνήμης / Πάπα Βραγκοβάνω,/ Παρά Ρ'αδούλου τοϋ αύτοϋ απογόνου, Τίοϋ δε / τοϋ Γαληνότατου Η'γεμόνος Ούγκροβλα-/χίας, Κυρίου, Κυρίου Γωάννου Κωνσαντίνου / Βασσαράβα Βραγκοβανου./Καί τυπωθείς έν τη Α'γιωτάτη Ε'πισκοπή / Ρ'ημνίκου, / Παρά Μιχαήλ Υ'ποδιακόνου του Γςφανόβιτζ./ έν Ε"τει ,αψστ 15,5 έκ. — φφ. κγ'+[Ι λ.] (Λ8 - Γ8) — Ά θ ή ν α ι : Γεννάδειος Τ.1664.3/Β Εις φφ. β1' - γ1' : Τφ ΑΙωνίον Μνήμης... Α'οώίμω / Ε'/ιώ Προπάτορι Πάπα 1ϊραγκο-\βάνιο την Ονράνιον Α'γα-Ιλλίασιν... Ευλαβής απόγονος / Ρ'άδονλος Βραγκοβάνος. Εις φ. [8ν] (τό recto λευκόν): Εικών Άγ. Νικολάου καϊ δίστιχον εις έλληνικήν και λατινικήν. Μετα- γράφω τό εις έλληνικήν : Α"κρε Μνρων Γερεϋ, άρεταίων μνρΙα Ίπχεις κάλλη, και νικάς θαν/ιασι Νικόλεως. Έπί της προμετωπίδος ex libris : 1) Τον χα: Νεοφντον Μιτνληναίον προς τοις άλλοις και τάδε. 1837 Matov lr) 2) υπάρχει καμοϋ άντωνίον τον ραμανδάνη (διεγράφη). Εις τό verso τοϋ καλύμματος : EX LIBRIS G.J. ABVANITIDI BYZANTINI. Ή s-κδοσις μας ήτο γνωστή έκ ΒΡΕΤ.1.54. Έξ αύτοϋ εις LEG.A.T.48 καί ΒΙΑΝ.Ι.469 (πρβλ. BIAN.IV.211). Εις ΒΙΑΝ. ελήφθη ύπ' όψιν καί ελλιπές άντίτυπον. Περί τοΰ Radu(l) Braneoveaunu, υίοϋ τοϋ Κωνσταντίνου Braneoveaunu, πρίγκιπος της Βλαχίας (1688-1714), ό όποιος έδημοσίευσε τον Λόγον τοϋτον, καί έτερον εις τον Θείον ΙΙάθος (Βου- κουρέστιον 1704). βλ. Ariadna Camariano-Cioran, Les Academies Princieres du Bucaresi el du Jassy et lour professeurs, Thessalonique 1974, σελ. 343. (Βλ. τόμ. Α' αρ. 1464.) 1707. *