ΕΡΜΗΝΕΙΑΙ ΕΥΣΕΒΕΙΣ Του ψυχωφελεστάτου, και θαυμαστού Βιβλίου Περί Μιμήσεως

  1. (09) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVIII TOME PREMIER
  2. 363* ΕΡΜΗΝΕΙΑΙ ΕΥΣΕΒΕΙΣ Του ψυχωφελεστάτου, και θαυμαστού Βιβλίου Περί Μιμήσεως Χρίστου ονομαζόμενου, Μέ Στόχασες πνεύμα- τιχαΐς, και Κατάνυξιν εις κάθε Κεφάλαιον. ΑΦΙΕΡΩΘΕΙΣΑΙ Τφ Ύψηλοτάτω και ΓαληνοτάτωΑΰθέντη, χαί ΉγεμόνιπάσηςΟΰγχροβλα- χίας. ΚΥΡΙΩ ΚΥΡΙΩ ΜΙΧΑΗΛ ΡΑΚΟΒΙΖΗ. Νυν πρώτον τυπω- θεΐσαι, χα'ι μετ' επιμελείας πλείστης διορθωθεϊσαι. ΕΝΕΤΙΗΣΙ 1748. Πάρα Άντωνίω τώ Βόρτολι. Con Licenza de* Superiori, e Privilegio. In-8° de 8 feuillets non chiflWs et518 pages. Titre rouge et noir. Lee feuillets liminaires comprennent le faux-titre, avec verso blanc, le titre avec verso blanc, une epilre dedicatoire au prince de Vala- chie (signee N. N.) et unavis au lecteur. Biblioth£que de l'Assomption a Cadikeui (Constantinople). 3:i8 B1RLI0GRAPIIIE HELLENIQUE 'Ρυσαις μ' ελέγχων, Χριστέ, προσδεξάμενος cv έσχον εΐρων, τους δ' έλεγχους κάματον, ώς δή και ύμεϊς, οΤς και τα μικρά φίλα, αΐνοΰσι παντός, το πρόθυμον κρίνεται, ό Διαμαντής, ποτνιώμ' 4 'Ρΰσιος. Page χι, cette epigramme (Ώς άπο τής βίβλου) : Ή δέλτος είναι, ει και ευχερής δοκώ, μεστή πέλουσα γλαφυρωτέρων λόγων; έν οίς προέστη εΰσεβείης άδάμας, ήλεγςέ τ' ορθώς κακοδοξοϋντων λόγους, άλλ' ευχερώς σΰ, μή τεαϊς χερσί μ' ά'ρης λόγων κυκλικών, δογμάτων τε ένθέων, ών οί Έώοι χ' ΊταλοΊ πρεσδεύομεν, μή γνώσιν άμφοΐν εΰχερεστέραν έχων. Page χιι : Ε!ς τον ςυγγράψαντα τρίστι/ον φίλου τινός Έλεγχίην άδάμας, χεΰων οφρύος, άεικέλων τε πίστεως φρονημάτων, σοφώς άμύνει Ιταλοΐς ό Ρύσως. δ ταπεινός μητροπολίτης Αίνου Μεθόδιος εύχέτης σου. Pages xiii-xv : Τίς και πόθεν και έπί τίνων b ξυγγραφεύς. Τήν μεν ουν α'ιτίαν δι' ήν τους Έλεγχους ξυνέγραψεν Άδάμας δ 'Ρυσιος, κομψότερον έν προοιμίοις διέλαβε. Πατρίς δέ κυρίως τούτου το 'Ρύσιον, πολίχνιον όν έν Άστακηνώ κόλπω μετά ΦΛοκρήνην κείμε- νον, τανϋν Ιδιωτικώς Άριτζίον, κατά δέ Στράβωνα, Δαιδαλσος, διά το ποικίλον ίσως τοϋ χωρίου και εΰοπτον. Τοΰτο και εισέτι συμμένει και εΰανδρεΐ άνδράσιν Ίδιώταις μέν, εύσεβέσι δέ όμως κοσμοϋμενον ' οπη περαιοϋται και ή επαρχία τής Χαλκηδόνος. Έντε3θεν ούτος ορμώμενος παις τε έτι ών, τών φύντων αϋτώ εις Βυζάντιον μετοικισθέντων, τοις ΑΝΝέΕ 1748 35'J έκεΐσε φροντιστηρίοις εκδοθείς έπαιδεύθη, έν πασι διακούσας του τότε έν λόγοις ευδόκιμου 'Ιακώβου Άργείου. ΑίρεΟείς δέ διδάσκαλος ύπο του τότε πατριαρχοϋντος άοιδίμου τϊ) μνήμη κυρ Καλλινίκου προέστη των εγκυκλίων μαθημάτων επί Ιτεσι τέσσαρσιν. δτε και το ένταΰθα προσ- φώνημα συνοδικώς προσεφώνησε τω μετά τον Καλλίνικον πατριαρχευ- σαντι κυρίω Γαδριήλ, τω δευτέρω ετει τής πατριαρχείας αύτοΰ, κατά τό αψγον : έτος. μετά τοϋτο έξίει ε'ις Κρήτην, φιλία τίνος δελεασθείς, κερδών τε μειζόνων έλπίσι' διά δε καιρικάς περιστάσεις, τούτων δια- μαρτών, μετήρε μετά διετίαν ε'ις Χίον' κάνταΰθα ίκανώς παιδεύσας, μετακαλουμένων μεταξΰ των Σμυρναίων, προτρεπομένου αύτον άοιδίμου πατριάρχου κύρ Γαβριήλ έκείσε' ήκειν ' έκ γάρ Σμύρνης και ούτος ώρμητο, ού'τω τής Χίου ταύτην προείλετο, προέστη τε ένταϋθα τοϋ συστάντος λόγων φροντιστηρίου' πολλούς τε λόγους έξέδωκεν ' οίω δέ έχρήτο καν τοϊσδε τύπω σαφήσαι βουλόμενος, τρεις μόνους τυπώσειν ειλετο. Έν τούτοις τελών, νόμω γήμε, και πατήρ ήκουσε θυγατρίων τετταρων ' διαζών τε μετά γάμον έμ,πορικώς 2, ευμενώς ε'ις αυτόν τής τύχης έρώσης, ρ1 οπαΐς τοΰ κρείττονος, έντίμως και ταύτας έξέδω. Είτα τη" πασιν άστάτω τών πραγμάτων μεταβολή και την 3 άντίξουν ε'ιληφώς ¦κεϊρχ^, πολλαϊς ώδυνήθη καιρικαΐς περιστάσεσι, και πλέον, τϊ) έξ ύποχύσεως άμδλυωπία ' θεοϋ δε έλέει ε'στ' έφ' ου γράφομεν περιών, τήν ιδίαν βίδλον τυπο)θή"ναι εκπέμπει έν Ίδίαις δαπάναις, ευχόμενος εύδό- κιμον φανή'ναι τοις Έλλησι, και πίστεως πρόμαχον, ης οί ορθόδοξοι διαδεξάμενοι4, παις παρά πατρός εύσεδώς αντιλαμβανόμεθα. Τούτου εστί και ποιημάτων ά'λλο, Ναυτική Λιτή εσπερινή και έωθινή, έκδεδο- μένη τύπω έν Ένετοϊς. 'Εν Σμύρνη, κατά τό αψμζ"ον : έ"τος. Page xvi : 'Ιγνατίου ιεροδιακόνου τοΟ Κεμίζου τε και Έπιδαυρίου επίγραμμα προς τον ξυγγραφέα. Τευχεσιν άτρεκίης κεκορυθμένος Άδάμας ή"κε, δούρατα Λατίνοις οία λόγους 'ιδίους " [1. έχίΐπε. — 2. Εμπορικής. —3. τών. — 4. διαδαξάμενοι.] 300 BIBLIOGRAPIIIE IIELLENIQUE w ων δ' αρα και Ί'ύσιος, κλυτί}; άπο πατρίδος αίης, ή μας τής κείνων £3σε δολοφροσύνης. δ -rrj; σής τελειότητος όλως έξηρτημε'νος, 'Ιγνάτιος ιεροδιάκονος s Κεμίζος και Έπιδαύριος. Άδέσποτον. Λίγους αδαμάντινος αδαμάντινους 'Ρυσιος έκδούς, τοϊτδε συντρίβει πάγας, ας ευσεβών τίθενται τρίβοις Λατίνοι. Pages 1 a 17 : fipitre dedicatoire en vers iambiques ίι Ananie, metropolitain de Cyzique. Kile n'olTre aucun inleret. Pages 18 a 271 : Λατίνων Ορτ,ίχβίβς καινοτομιών έλεγχοι λ"'. C'est 1'otivrage proprement dit, redige en vers iambiques. La page 272 esl blanche. Feuillet intcrcalairc : Contient le Πίνα; των μετά τοίι; Έλεγχους, que nous crayons devoir reproduire : Έπινοχυ,ματα εις ιδίαν εαυτού θυγατέρα και έγγόνν,ν. σελ. 273. L'intitule de la page 273 est plus ample etainsi coneu : « Τοΰ αΰτοϋ χυροΰ Λιαμαντή 'Ρυσίου, έπιτυμβίδια επιγράμματα εις ιδίαν εαυτοί θυγατέρα την Θεοδώραν, και εις Σοφίαν τήν έγγόνην, έπαπελ- Οούσαν τυ, θεία. Les epigrammes sur la fille de Diamanlis Rysios, la jeune Theo- dora, morle a l'age de 22 ans, sont au nombre de seize; celles sur sa petite-fille Sophie, fille de Joseph et dΛnastasie, decedee a l'age de six ans, sont au nombre de trois. Nous reprenons la suite de la Table. Επιστολή προς Βασίλειον μοναχόν, άνί^τυςιν περιέχουσα έητοΰ επιστο- λής του Συνεσίου προς Έρκουλιανόν τετάρτης. 281 (A celte page, l'in- titule qualiiie ledit Basile de διδάσχαλον της έν Πάτμω Ιερών λόγων σπουδής). Έτερα προς τόν αυτόν συστατική. 287. Προσφώνησα είς τόν οΐκουμενικόν πατριάρχην κύριον Γαβριήλ, προσφω- νηΟεν κατά το δεύτερον έτος της πατριαρχείας αΰτοϋ (L'intitule de la p. 290 ajoute ; ήτοι τω αψμγ'), ό'τε και προιστατο ό συγγραφεύς της έν Βυζαντίω σχολής. 2'JO. Λόγος ει; την σύναςιν των παμμεγίστων ταξιαρχών προσφωνηθείς έν Σμύρνη, αψΟ' έτει. 3IG (A la fin de ce discours, on lit : Έμελετήθη έν Σμύρνη έτει αψζ\ δεήσει τινός των ενταύθα φίλων ¦ καθ' δν χρόνον έτελεύτα Ό Σμύρνης Κυπριανός, ον διεδέςατο ό ΠαρΟένιος). Λόγος ε'ις τήν ά κυριακήν του Λουκά, προσφωνηθείς χαΐ αυτός έν Σμύρ- νη ?ψθ', 347. Προσφωνημάτιονείς τον μέγαν Νικόλαον τον έν Μΰροις . 8 /αριζόμενος τω Σμύρνης κύρ ΠαρΟενίω συνηψεν εις τίνα )όγον κατά φθονερών πεποιη- (χένον τινί, αψιέ ετεί. 383. Page 393 contient cette note : Έτεχε (lire έτυχε) του αγίου (sc. Νικολάου) ή μνήμη κυριακη", και εϋαγγέλιον τοϋ Λουκά τϊ εξ ήμέραι εΐσιν έν αΐς κ. διό χαριζόμενος τω Σμύρνη; κυρίω ΠαρΟενίω, συνήψα το παρόν εις τον αγιον προοφωνημά- τιον εις λό'γον έτερον, ό'ς ήν κατά φθονερών ποιηθείς τινι, αψιέ. La page 394 est blanche. Bibliotheque nationale de Paris : Inventaire Β 5775'. [Bibliotheque nationale d'Athenes : Theol. 3703. Bibliotheque du Parlement hellenique. Bibliotheque de l'Ecole evangilique, a Smyrne : Y. 635. Bibliotheque d'Athanase Bernardakis, a Athenes.]