ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ

  1. (09) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVIII TOME PREMIER
  2. 327 ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ Τοϋ Ευσεβέστατου, Εζοχωτάτου, χαί Σοφωτάτου Αΰθέντου Κυρίου Κυρίου ΑΛΕΞΑΝ- ΔΡΟΥ ΜΑΥΡΟΚΟΡΔΑΤΟΥ ΤοΟ μεγάλου Λογοθέτου τη-ς 'Ανατο- λικές τοΟ Χρίστου μεγάλης Έχχλησίας, χαί έξ 'Απορρήτων τής Κρα- ταιας Βασιλείας των 'Οθωμανών. ΟΜΟΤ ΚΑΙ ΕΤΕΡΑ ΜΙΧΑΗΛ TOT ΣΓΓΓΕΛΟΓ Τοϋ Άποστολιχοϋ θρόνου τών Ιεροσολύμων. ΠΡΟΣΦΩΝΗΘΕΙΣΑ Τώ Ύψηλοτάτω, Εύσεδεστάτω, χαΐ Γαληνο- τάτω Πρίγχιπ·., Κυρίω Κυρίω ΙΩΑΝΝΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΤΩ ΜΑΤΡΟΚΟΡΔΑΤΩ Αύθέντη χαΐ Ήγεμόνι πάσης Οΰγχροβλαχίας. 'Επιμέλεια καί διορθώσει 'Αλεξάνδρου Καγχελλαρίου τοϋ 'Ιατροφιλο- σόφου. ΕΝΕΤΙΗΣΙ. 1745. Πάρα Νιχολάω Γλυχεί τ$ έξ 'Ιωαννί- νων. SUPERIORUM PERMISSU, AC PRIVILEGIO. In-8" de huit feuillets non chifires (dont le premier entierement blanc), 259 pages et deux feuillets entierement blancs, lesquele com- pletent le dernier cahier (Q), qui se trouve avoir 24 pages, tandis que les autres n'ont que 16 pages. Page 119 : ΜΙΧΑΗΛ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΤ ΚΑΙ ΣΤΓΓΕΛΟΤ Τοϋ Άποστολιχοϋ θρόνου τών 'Ιεροσολύμων. Μέθοδοι περί της τοϋ λόγου Συντάξεως, Σχεδιασθείσα εν Έδέση της Μεσοποταμίας. Collation dee feuillets liminaires : Premier feuillet: Entierement blanc. Feuillet 2 : Faux-titre ainsi concu : Γραμματιχή 'Αλεξάνδρου Μαυ- ροχορδάτου τοΰ έξ απορρήτων, χα\ ετέρα Μιχαήλ Συγγέλου του Ίεροσολυ- μίτου. Feuillet 3 : Titre. Feuillets 4, 5 et 6 : L'epitre dedicatoire suivante: Τψ ύψηλοτάτψ, εύσεβεστάτφ και γαληνοτάτψ πρίγκιπι κυρίφ κυρίφ 'Ιωάννη Κωνσταντίνφ τφ Μαυ- ροκορδάτφ, αύθέντη και ήγεμόνί πάσης Ούγκροβλαχίας τήν έδαφιαίαν προσκύνησιν. Έμοι μέν προ πολλοϋ πίθος έγένετο ου σμιχρος, χράτιστε ήγεμών, τοϋ έχδοτον τύποις ποφσαι τήν τοϋ σοφωτάτου 'Αλεξάνδρου τοϋ Μαυ- ροχορδάτου γραμματιχήν, ώς ταύτην οίαν τε ουσαν τφ έτοίμωτοϊς φιλο- μούσοις ξυμδάλλεσθαι τα μέγιστα' έπέδαλον ουν προθύμως τφ εγχει- ρήματι, προυργιαίτατα τήν περί ταύτην θέμενος σπουδήν ' ήν τύποις νυν το πρώτον έξέδωχα τοις έμοΐς. Πώς γαρ οΰχ ίμελλον; οία δή παρ' άνδρος επισημότατου χαΐ έπ' άρετϊ) χαΐ σοφία γνωριμωτάτου, είπερ τις τών έν τη" Ευρώπη, διαπονηθεΐσαν, μή τύποις έχδοΰναι; ήτις τω τε ΑΝΝέΕ 1745 333 χάλλει τΐ}ς οράσεως χαί τφ πλήθει των παραδειγμάτων, και δή χαι τψ τής ύφηγήσεως λαμπρφ, οΰ τή"ς τυχούσης ωφελείας τοις φιλολόγοις έγένετο ' τούτο τοις χατα χόρον ταύτης άπογευθεϊσι, χαί τοις έν τοις γυμνασίοις itttpan οΰχ όλίγην είληφόσιν άφίημι χριταίς. Προς ταύτη γε μήν χαί την Μιχαήλ του Συγγέλου γραμματική ν, σπανίαν ήδη ουσαν, λίαν δέ χαλλίστην, δευτέροις έξέδωχα τύποις. Ταύτας τοίνυν ίγνων χαθιερωσαι τ)) σι} Γαληνότητι, τήν μεν δια την οικειότητα ήν φέρει, και δή χαί άφ' εστίας έλαύνουσαν ' πόνημα γαρ λαμπρον το3 ίντως μακαριστού χαι άοιδίμου πάππου του σοΰ τυγχάνει γε όν, ώς τοίς πασι χατάδηλον ' τήν δέ δια τήν παλαιότητα, ανδρός χαί τούτου οΰχ άσημου φιλοπόνημα ουσαν, χαί τοίς περί τάς μούσας ώφέλ'.- μον. Τίνι οίν άλλω είκότως άρμόσειεν άν ή τούτων προσφώνησίς ειμή σοι χαί δι' άπερ είπον αίτια, χαί δια το είναί σε φιλέλληνα, χαί το3 ημετέρου γένους πρυτανιν,.καΐ ύπερασπιστήν; Σου γαρ α( άρεταί έπ' αΰτας δή τας τής Ευρώπης εΰηχοδσι εσχατιάς, χαί ταύτας δι' εύφημου γλώττης αγουσιν, αίπερ άνέχαθεν τους σους προγόνους έλάμπρυνον, χαί νΟν οΰχ ήττον, ώσπερει αθρόως συρρεύσασαι, το σον προσφυέστατα χαταχαλλύνουσι πρόσωπον. Ποίον γαρ τούτων οΰ λαμπρύνει τήν σήν Γαληνότητα; το σώφρον; το γαληνικόν; το φιλάνθρωπον ; το προς πάντας εΰσυμπάθητον και εΰσπλαγχνον; το ταμείον του διχαίου; το προς το θείον ευσεβές; ή προς τους υπηκόους πρόνοια; ναι μήν και το σοφον και πολυμαθές, ταΟτα μεν των σων iptxSt·* τα προτερήματα, χαί τής όντως ευγενείας τα παραδείγματα, ών έχάσΐω υπερνικάς απαντάς, χαί τα ttixtpx φέρειν παραδειγματίζεις τους χατα τήν σήν άςίαν σεμνυ- νομένους. Έμοί μεν χάχείνο ύψηλον $ τους πάντας τω θάμβει έχπλήττεσθαι ποιεί, το έπί φρονήσει λαμπρον είναί σε χαϊ τά τής σής αρχής εχαστα τω υψει ταύτης προς τή*ς σής Γαληνότατος Οαυμασίως πως και διχαίως διαπράττεσθαι ώστε, ΐν' ούτως εϊπω, χαί αυτόν δή τον Νέστορα τον έν φρονήσει δεινδν, ή*ττω φρονείν, τοίς έργοις αποδεικνύεις. 'Εφόρου γαρ σοι ούσης τής θείας προνοίας, πάντα τά περί σε "kapicpk χαί θ«ο- πρεπή " ταύτη τοι άρα τεθαρρηχως τουτί τό γ' έμόν ανάθημα τϊ) συνήθει σου εΰμενεία χαι καλοκαγαθία άποδέξασθαι εκλιπαρώ. Σόν γάρ ήδη το δωρον, έμόν τό πρόθυμον, δπερ δια σοΰ τοίς Ελλήνων φωνής έρασταίς έπιδειχνύμενος, Γσως κάν τούτω γενοίμην επωφελής. Έρρωμένην μοι 334 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE διαφυλάττοι i Κύριος τήν σήν Γαληνέτητα εις πολλούς ηλίου κύκλους, καΐ ές άεί τήν ήγεμονικήν αρχήν εΰδαιμόνιος εύτυχοίης. Τής υμετέρας θεοφρουρήτου Γαληνδτητος δούλος ταπεινός Νικόλαος Γλυκύς ο έξ 'Ιωαννίνων. Feuillets 7 (r° et v°) et 8 r° : L'a vertissement de l'imprimeur : Ό Τυπογράφος τοΤς φιλομούσοις γραμμιατικευομένοις Ελλήνων παισίν εύ πράττειν. "Οσα μέν τών τεχνών εις τελειότητίς συνδρομήν και άπαρτισμον ε'ιώθασιν έκτελεΐσθαι δι' οργάνων πάντα ύπηρετεϊσθαι φαίνεται. Ταϋτά τοι χαι ή τής Γραμματικής τέχνη, ^ς το τέλος το ευ λέγειν και ευ γρά- φειν, οργάνου δεΐται εις συμπλήρωσιν το3 τέλους αυτής ¦ δια τοι τούτο προθυμηθείς, τύποις έξέδωχα τοις έμοΐς τήν του σοφωτάτου 'Αλεξάν- δρου του Μαυροκορδάτου γραμματιχήν, δπως δι' οργάνου χαλλίστου χλϊ επωφελούς, ραον τω προχείρω έξύπουργήσθε, καΐ επί το ευ συντάττειν, δοχίμους υμάς ή χρήσις αυτής ανάδειξη. Εδ οΐδα ταύτης δι' εγγράφων μή άμοιροΰντας, άλλα τύπω μάλλον ϋμΐν λυσιτελεστέρα φανήσεται, χαι ίνα μή τφ χρονω έξίτηλος γίνηται, ώσπερ xal άλλα τών παλαιών χειρογράφων, χαι τοϊς ύστερογενέσιν αγνώριστος και αφανής, ώς ήδη σχεδόν αγνώριστος ή*ν ή γραμματική Μιχαήλ τοϋ Συγγέλου, ήν ένταΰθα εύρων Ιν τινι τών παλαιών χειρο- γράφων, χα'ι ταύτην οΰκ ήμέλησα τύποις μή έχδιδόναι, ύμϊν χαριζόμε- νος. Αύτη γαρ, ε'ι χαι τύποις άπαξ έξέδοτο, αλλ' δνόματι άλλοτρίω τους πλείους άνυποστόλως υπήρχε λανθάνουσα άχρι του νυν " 4 γαρ Λεκαπηνος έαυτώ τήν πραγματείαν ώχειώσατο τοΰ γνησίου σιτγ^ρα- φέως * μεμαρτύρηται δε παρά τε τω Καταλέγω τών ευρισκομένων παλαιών έλληνιχών χειρογράφων τοΰ Μονφοκών, καΐ τη" Βιβλιοθήκη Κολλερτίνα (sic) επικαλούμενη, μίαν μέν έν Βρεττανία, έτέραν δε Ένετίησι διασώζεσθαι. Δέξασθε τοίνυν φιλοφρονως ταύτας, και τήν έμήν προς ύμας προθυμίαν, ώς άφορώσαν έπιτεύξασθαι καλλίστης εύ- δρομίας μή άπαξιώσητε, σπουδάζοντες επιμελώς περί τά μαθήματα, ίνα έπί τε σοφία καΐ λογιότητι ειδήμονες γένησθε, εις νουν άναλαμβάνοντες το τοϋ Δανιήλ « οί συνιέντες έκλάμψουσιν ώς ή λαμπρότης του στερεώ- ματος, και τά έξης. » Έρρωσθε ές μακραίωνας. Feuillet 8 v°: Le Permis d'imprimer, date du 5 septembre 1744, et enregistre le 9 du raeme mois de la meme annee. Bibliotheque de S. Marc (a Venise) : 15191. V. 2. Bibliotheque de Georges Baltazzi (a Athenes). [Bibliotheque nationale d'Athenes. Bibliotheque d'Athanase Bernardakis (a Athenes). Bibliotheque de Jean Gennadius (a Londres).]
  3. ΑΛΕΞΑΝ-ΔΡΟΥ ΜΑΥΡΟΚΟΡΔΑΤΟΥ