ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

  1. (09) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVIII TOME PREMIER
  2. 20 ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ Εις Έγχβίν» Ναοΰ. 'Αφ«ρ«- θεΐσα Τω Παναγιωτάτω καιθειοτάτω Δεσπότη, Κυρίω ΚυρίωΓΑΒΡΙΗΛ τω Οίκουμενικω Πατριάρχη. Ηγεμονεύοντος τοΰ υψηλοτάτου Αΰθέν- του Κυρίου Κυρίου 'Ιωάννου Κωνσταντίνου Βασσαράβα Βοεβόδα χάσης Ούγγροίλαχιας. Και νυν τοπρώτον τΰ-ot; εκδοθείσα, Άναλιόμασι τοΰ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου πρώην Σοφίας Κυρίου Κυρίου Αυξεντίου. Προς το παρίχεσΟαι δωρεάν τοις άρχιερεΰσιν. Έν Βουκουρεστίω τϊ|ς Ούγγροδλαχίας. Έν ίτει Σωτηρίω αψγ'. Κατά μήνα Δεκίμβριον. Παρά 'Ανθίμου Ιερομόναχου τοϊί έξ Ιβηρίας. (A la fin :) Έτυπώθη έν Βουκουρεστίω της Οϋγροβλαχίας. 'Εν ετει Σωτηρίω αψγ'. Σπουδή μεν και δαπάνη τοΰ Πανιερωτάτου Μητρο- πολίτου πρώην Σοφίας Κυρίου Κυρίου Αυξεντίου. 'Επιμέλεια δε και διορθώσει του λογιωτάτου Κυρίου 'Ιωάννου τοΰ Έφεσίου. In-4° de six feuillels non chiffres (dont le premier entierement blanc) et κέ (25) feuillets chiffres. Texte encadre. Impression rouge et noire. Tres rare. Au verso du titre figurent les armes de Valachie et au· dessous les quatre premiers distiques de la piece de vers de Jean Comnene reproduite ci-dessus (p. 2) dans la description des Trois liturgies. Au f. 3 recto (non chiffro) commence l'epitre dedicatoire siiivante, qui fuiit au f. 5 verso (non chiffro). ANNKK 1703 'it Τφ παναγιωτάτω λογιωτάτψ τε και Οειοτάτψ οικουμενικού πατριάρχη, κυριψ κυρίψ Γαβριήλ, πατρ'ι σεβασμιωτάτψ και θεοφρουρήτψ αύθέντιτ), και δεσπόττ), την έδαφια υ.ετ' ευλά- βειας προσκυνησιν. Σειρήνες ώς αληθώς πνευματικά! αί θεόφθογγοι και ίεραϊ τη"ς του Χρίστου εκκλησίας βίίλοι καθεστήκασι, παναγιώτατε και θεοδόξαστε ο*σποτα, ταΐς τω μύθω άστείως πλαττομέναις την άπ' εναντίας πάμ.- ¦καν έλαύνουσαι. Και γαρ τη"ς εκείνων μέν δψεώς τε και άκοη"; ολαις ορμ.αϊς έκτρέπεσθαι δει τους τα κρείττω, και σωτήρια άνηρημίνους, ού τω εύπλάστω κηρφ, ώς ό του Όμηρου Όδυσσεϋς, άλλα τισι κλείθροις και θριγκοΐς άρρήκτοις βεδυσμένους τα ώτα και πασάν τε αίσθησιν πεπε- °ημένους, ώς άν διαρκέσειαν πολλφ ξΰν ίδρώτι τάς εκείνων αρκυς οιαδράναι. Ήδΰ γαρ τοι και έταγωγΌν μ.ελίζουσαι, τας των άπειροκάλων κοκ ακεραιοτέρων ψυχάς καταγοητεύουσι κα! ανάρπαστους ποιοϋσιν' είτα κρατήσασαι, θοίνην έαυταΐς και εύωχίαν οίκτροτάτην τήν εκείνων «πωλειαν απεργάζονται. Κα! αύται μ.εν τϊ)δε τους αφελείς των ανθρώ- πων κατασοφίζονται' αί του Πνεύμ.ατος δε, ά'τε δή θεΐά τε κα! ουράνια οτποπνέουσαι, τους αύταϊς προσιόντας, κα! τοίς έξ αυτών πνευματικοκι- νητοις άσμ,ασι κα! θεηγόροις ώδαΐς τα ώτα άνατεταμένα προβαλλόμε- νους, ιύχ 'όπως ού λυμαίνουσιν, άλλα κα! τάς πρότερον αύτοΐς ένσκιρρω- θεισας κηλίδας κα! προϋπάρξαντα τραύματα θαυμαστώ τινι τρόπω α~αΛείφ;υσι κα! αύτάς σχεδόν τάς οϋλάς άναμοχλεύουσαΓ καί γε πολ- λάκις τους φαρμάκοις τη"ς Κίρκης δηλητηρίοις εις άλογίαν μεταπεσόν- τα* αύτα! άναρπάσασαι, αύθις τοϋ λόγου αύτοΐς μ.ετέδωκαν. Άμέλει τ5' ταύταις έπάναγκες έμφιλοχωρεϊν κα! τ^ς έμμελεστάτης αναγνώσεως ήκιστα άπολείπεσθαι τους φιλόθεους, ων κα! ή θέα μόνη α'ιδέσιμος' «ΛΛ ούκ οίο' όπως οι τοϋ γένους ημών άνθρωποι κα! τη"ς εύσείείας τΡοφιμ.οι, TiJ προς τά βιωτικά των λογισμ.ών ασχολία, κα! τω έσμω των πϊρι το σώμα φροντίδων, διιστάμενοι τη"ς περ! ταύτας μελέτης και δια- "Ρ'^ς, το σύνολον (ώς μή ώφελεν) όλιγώρως εχουσι. Διό κα! ΰπο τϊ;ς τ«φλϊ)ς δεσποίνης τη"ς άμαθίας οϊστρηλατούμ-ενοι, εις Ικφυλα κα! τζς ευαγγελικές χάριτος άλλοτριώτατα έξώκειλαν, ώστε κα! των ίερών H'OAtov κατά μικρόν τω πανδαμάτορι χρόνω τω ακάθεκτα (5έοντι, κα! Όΐς οδοϋσιν αύτοϋ τά πάντα καταλεαίνοντι κα! άμαυροϋντι συνεχώς 28 BIBLIOGRAPHIE HELLl'NIQUE άπολλυμένων, ούκ άλεγίζειν, ούδ' όλως άλγεΐν τί γαρ των καλών ή τούτων σπάνις ήμας ούκ άπέδυσε, τί δε των σκαιων και άπευκτών ήμϊν ούκ ένέτριψεν, άλλα τοις καθ' έκαστον τούτων έπεξιέναι δέος ύφέρπει, μή μηκυνομένην τήν γραφήν μώμου τις έπαφήσοι κέντρον' όθεν έπί τήν νύσσαν τον πώλον κεντήσω, ο δή και λέγεται. Έγχειριδίω τινι χειρόγραφο) χαρά τοΰ άγιωνύμου ορούς μετακομι- σθέντι έντυχών, σεβασμιώτατε δέσποτα, κομιδή διεφθορότι και δυστεκ- μάρτω ταΐς συνεχέσι των άμαθων μεταγραφαϊς, διεξιόντι περί τής καθιερώσεως των ήδη τήν πήξιν λαχόντων ιερών καταγωγίων και άνοι- κοδομουμένων θείων ναών, και ώς άναγκαϊόν τι χρήμα τή εκκλησία ΰποτοπάζων, άναζητήσας, ευρον και έτερα αντίγραφα. Κάκεΐνα μέντοι γε οΰ πάνυ το άνεπίληπτον ϊσχε, δια τήν φθάσασαν α'ιτίαν* άλλα και ώς, οϋμενουν τής συντόνου ορμής και εφέσεως καθυφήκα* άλλα μετα- στειλαμένω έπέσταλταί μοι και έτερον άντίγραφον αΰτόθεν έκτης βασιλί- δος τών πόλεων, άνακρίσει τε και επικυρώσει τοΰ έν μακάρια τ^ λήξει άοιδίμου πατριάρχου κυρίου Καλλινίκου, τοΰ προ αυτής τοΰ οικουμε- νικού σκάφους τους παγκοίνους οίακας διευθύναντος, το έρθον και άμώ- μητον είναι προσκτησάμενον' ύ'στατον δ'ε και τίταρτον πρωτότυπον ώσπερεί τι έρμαιον ενεφανίσθη, των άλλων πληρέστερόν τε και τοΰ ρυθμού μάλλον και τάξεως έχόμενον, όπερ έτύγχανεν ον τοΰ προς τήν άλυπον και άμείνω μεταίάντος βιοτήν αειμνήστου και θείου εκείνου άνδρος, τοΰ τή πατριαρχική περιωπή, καϊ τώ ο'ικουμενικώ και άποστο- λικώ θρόνω άριστα διαπρε'ψαντος, κυρίου φημι Διονυσίου τοΰ Βυζαντίου, τοΰ ημετέρου γέροντος* ένθεν τοι πολλών λογίμων ανδρών έπιστασίαις τε και έπεξεργασίαις, μεθ' ους και τοΰ έλλογιμωτάτου κυροΰ Μάρκου τοΰ Κυπρίου και πρωτοοστιαρίου τής τοΰ Χρίστου μεγάλης εκκλησίας, τοΰ τέως έν τή κατά Βουκουρέστιον 'Ακαδημία σχολαρχοΰντος ασμένως συμπονησαμένου, είληφεν, οιμαι, ή παροΰσα διάταξις τήν δυνατήν διόρ- θωσιν και ποδηγεσίαν έκ πάντων τών χρησίμων συλλεγέντων. Δεδιώς δέ μήποτε τω μήκει και παρατάσει τοΰ χρόνου έξίτηλος γένηται ή παροΰσα διάταξις, ώς και άλλα συχνά τών καλών άπεπτη, και παντάπασιν ήφάνισται, ουκ ώκνησα τήν όφειλήν άποτίσαι τής προς τους αδελφούς και πλησίον αμέριστου και ειλικρινέστατης αγάπης, κατά τήν εύαγγελικήν Οεηγορίαν, άλλ' έξ 'ιδίων άναλωμάτων εις τυπογρα- φίαν έξεθέμην, έπι τω διανεμηθήναι ταις ύπο τον ο'ικουμενικόν θρόνον ΛΝΝΚΕ 1703 i!vl έπαρχίαις, και άλλοθι, δωρεάν, ψυχικής μ:ι ένεκα σωτηρίας και όσίας μνήμης· μάλιστα δε ε'ις στεφάνων εγκωμίων προσθήκην, ευσεβέστατης "ε και περί τα θεία διαπύρου επιμελείας ενδειξιν, και διηνεκές μνημόσυ- vsv και εϋχαριστίαν ό'σην πλείστην τοΰ έκλαμπρ;τάτ:υ, εΰσεβεστάτίυ και γαληνότατου αϋθέντου και ήγεμόν;ς μεγαλοπρεπέστατου πάσης Οϋγγρ;βλαχίας, κυρίου κυρίου Ίωάννιυ Κωνσταντίνου Βασσαράβα βοε- β:δα, τ:ΰ ημετέρου και κοινού εΰεργετϊυ. Ούτος γαρ a εύκλεέστατος και θεοφρούρητος ήγεμών, ό πάντα υπέρ Χριστίϋ και τής αϋτου εκκλη- σίας προϊέμεν:ς ίνα Χριστόν κερδήση, προς τοις άλλοις και χαλκίτυ- πίαν συνεστήσατ;, δι' ης τον αριθμόν ούκ όλίγαι ίεραί βίβλοι τής καθ' ήμας φιλοσοφία; τυπογραφεϊσαι τοις εύσεβέσι διεδόθησαν, την των ανθρώπων σωτηρίαν πραγματευόμεναι, άείμνηστον κλέος καταλιπών" ού μήν, άλλα και περί πάσης άλλης ήστινοσοΰν εκκλησιαστικές εΰκοσμίας X*t επιδόσεως φρ;ντίδα ποιείται, τω δ:ξάσαντι, και περιέποντι, και συντηροΰντι αυτόν θεώ σφόδρα ευχαρίστως έχων' ταΐς μεγαλοδωρίαις, αβροτάταις τε και παντοδαπαίς εύποιΐαις την άκένωτον πηγήν πάντων τών αγαθών θεόν μιμούμενος· ονπερ περιφρουροϊ ό κύριος δι' υμετέρων "αναγίων και θεοπειθών ευχών άσινή κα'ι άκράδαντον έπί του ύπερλάμπρου αΰτοΟ θρόν:υ, έν γήρατι βαθυτάτω και λιπαρώ. Γλιχομένω δέ μοι έπι το Η-εϊζϊν την ίεράν ταύτην πυξίδα κατακισμηθήναι, ούκάπεικος Ιδοξεν, ώς είθισται, ταύτην άνατεθεϊναι και προσφωνηθήναι τή υμετέρα κριτικωτάτη **« πολυμαθεϊ παναγιότητι" ή'τις έξ απαλών ονύχων τον ά'ζυγα βίον και μετάρσιον άσπασαμένη τοις θείοις διδάγμασι και φιλοσόφοις λόγοις εσπευ- σμένως ένησχολεϊτο και τανϋν ούχ ή'κιστα τον οίκουμενικόν και αποστολι- κών θρόνον καταλλήλως τη θεωρία και άκαμάτω σπουδή άρίστως τε καΐ δεοφιλώς συνδιέπει και διεξάγει, τη τε τοδ βίου σεμνότητι και πείρα "ραγμάτων και λόγων περιουσία, ώσανεί τις Ύπερίων (ΐν' οϋτως εϊπω) £ν μέσω τών φαεινότατων αστέρων, ,τής Ιζρχς φημί τών θειοτάτων αρχι- ερέων συντάξεως κα'ι χορείας, εϊπερ τις διαλάμπει, και, ίνα συνελών ειπώ, θείον όντως άρχέτυπον έν πατριάρχαις διατελεί, αρετής τε χάριν *&\ τής τών θείων λόγων εκ νέου ασκήσεως. Δέομαι τ:ίνυν και πάνυ αντιβολώ, νή προς τής υμετέρας απαράμιλλου ήπιότητος και του κατά ¦άριστον προσηνούς πρΌς το τής έμής έλαχιστότητος πρόθυμον, και τ'ο ~?ϊς αυτήν μου ευλαβές και υπήκοον άπιδοΰσαν, προσοίσασθαι φιλο- σ~ϊργωςτήν αύτη άφοσιωθεϊσαν ταυτηνί ;ΰκ άσυντελή δέλτ;ν, κάμε ταΐς άγιωτάταις α'.ιτ>5ς εύχαϊς xal εϋλογίαις δαψιλέστατα έφοδιάσαι, όπως άκλύστως το λοιπόν τίϊί βίου διαπλεύσας, τω λιμένι τή'ς σωτηρίας ασφαλώς και ακινδύνως προχοίην. Έν ετει σωτηρίω αψγ'. Τή'ς υμετέρας άςιαγάστου παναγιότητος κατά πάντα ύποκλινής. ό πρώην Σοφίας Αυξέντιος. Bibliotheque du Musee britannique : 870. f. 4. [Bibliotheque de l'Ecole evangolique (a Smyrue). Bibliothfeque de l'Academic roumaine (4 Bucarest). Musee des Antiques (a Bucarest). Bibliotheque de Georges Baltazzi (a Athenes).]