λόγοι αποδεικτικοί

  1. (04) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME PREMIER
  2. 167 ΤΟΓ EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΡΧΙεπι- σκόπου Θεσσαλονίκης λόγοι αποδεικτικοί δυο. Χριστός μοι μόνος εϊη δόξα και νίκη. In-4° de 4 feuillets non chiffre? et 112 pages. Sur le titre, une ancre entouree de feuillages, avec la devise FLOREAT IN iETERNVM. ΓΕΟΡΓΙΟΥ (sic) ΤΟΥ ΣΧΟΛΑΡΙΟΥ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ : έπι- γραφόμενον ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΝ. Του ύστερον γενομένου Γεναδίου (sic) Μονάχου, τμήμα πρώτον, περί τών αιτίων του σχίσματος κατ' έπιδρομήν. και οτι τα κατά τήν τρίτην συνοδον, σαφής άπόδειξις, του γραικούς ορθώς φρονεΐν. Χάριν παράσχου Χρίστε τοις έμοΐς πόνοις. Θεοΰ δίδοντος, οΰοέν ισχύει φθόνος, Και μή δίδοντος, ουδέν ισχύει πόνος. In-4° de 1 feuillet non chiffre (appartenant au premier cahier), 292 pages et 1 feuillet blanc (appartenant au dernier cahier). On doit, en outre, trouver 14 feuillets non chiffres intercales entre la page 30 et la page 31. Sur le titre, une ancre, etc. (Voir ci-dessus.) 238 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE ΜΑΞΙΜΟΥ TOT ΜΑΡΓΟΓΝΙΟΪ TawtiveU Κυθήρων επισκόπου ΔΙΑΛΟΓΟΣ. Ta πρόσωπα, ΓΡΑΙΚΟΣ καΐ ΑΑΤΙΝΟΣ, (ήτβι) ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ και ΑΑΤΙΝΟΣ. ΙΙαυλος προ-ς Έφϊσίους, δ. 25. 'Αποθεμένοι το ψευδός λαλείτε άλήθειαν έκαστος προ; τον πλησίον αϋτου, οτι έσμίν αλλήλων μέλη. In-4° de 1 feuillet non chiffre (appartenant au premier cahier), 75 pages et 4 feuillets non chiffres (pour Verrata). Sur le titre, une ancre, etc. (Voir ci-dessus.) Ce rarissime et precieux recueil doit, pour etre complet, renfermer les trois parties que nous venons de decrire, comme le prouve Verrata final, ou sont relevees des erreurs typographiques commises dans chacune de ces trois parlies. Bien que ce livre ne porte aucune indication de lieu ni de date, il parait hors de doute qu'il fut imprime a Constantinople, vers 1627, par les soins de NlCODEME MET AXAS. En tete du volume, on lit une epitre dedicatoire adressee aux patriarches Cyrille de Constantinople, Gerasimc d'Alexandrie', Athanase d'Antioche et Theophane de Jerusalem. Elle est ainsi signee : 'Υμών των τεσσάρων άγιωτάτων και μακαριωτάτων πατριαρχών και στύλων άρραγεστάτων τ?,ς καθολικής έκκλησι'α; οοΰλος ελάχιστος άλλα πιστός χοΛ ομόδοξος 'έγραψε. Le seul passage de cette epitre qui nous paraisse devoir etre cite est le suivant : 'Εγώ μέν oiv, θειότατοί μοι δέσποτα;, το γ' εις έμε ηκον ήδη πεποίηκα, ou μόνον δαπάνης και πόνου άφειδήσας, άλλα δή και των έπηρτημένων μοι κινδύνων ολίγον λόγον ποιοϋμαι' οιδα γαρ 'ότι εις τοϋτο έκτίσθην ίνα δοξασθή ο θεός έν έμο'ι, ώστε καν τω χρεών δεήση μ.0*. λειτούργησα'., μάλα πρόθυμοι; τοϋθ' ύποστήσομαι. Ύμέτερον δ'αν είή κα'ι προς τής υμών ποιμαντικής επιστασίας όπως αν ταυτ'ι τα της ίερας θεολογίας άκροθίνια, απανταχού της καθολικές εκκλησίας διασπαρείη, άπερ άνδρες της αληθείας ΰπερασπιστα'ι και του δικαίου συνήγοροι συνελέςαντό τε και συνηρμόσαντο, ταχθέντες ενταύθα καθ' ον ήκμασαν χρόνον οίον ό τε θεσπέσιος Νείλος και ό ιερός Γρηγόριος, ci της Θεσσαλονίκης θεϊοι πρόεδροι κα'ι παντός κόσμου φωστήρες διαύγεστοι (sic)' γεγονότες, μεθ' ους ό διάπυρος ζηλωτής της εΰσεβείας κα'ι νέος Ηλίας αναφανείς ήμιν, Γεώργιος ό Σχολάριος, ό πρόνοια θεοϋ πρώτος πατριάρχης χρήμα- ANNEE 1627 239 τίσας τή Κωνσταντίνου, μετά τήν ταύτης άλωσιν. Είτα Βαρλαάμ 6 σοφώτατος καί τίνος ανωνύμου διάλεξις" έπειτα έπιστολαί τίνες του έκ τη"ς λαμπρας Κρήτης αϋγάσαντος και πασαν τήν οίκουμένην φωτίσαντος Μελετίου εκείνου τοϋ Πήγα, ου ό φθόγγος απανταχού τής οικουμένης φαίνεται διαδραμων, ον εν Αλεξάνδρεια διαδέχεται ή σεβασμιότης σου, θεοσεβέστατε δέσποτα (τρεπτέον γαρ τον λόγον προς τήν σήν ύψηλότητα, τοϋ καιροϋ τοϋτ' άπαιτήσαντος), καν ο των όλων πρύτανις προνοοΰμενος τοϋ των χριστιανών γένους, εις Κωνσταντινοϋπολιν μετετέθηκεν, ώς αν πορρωτέρω τάς ακτίνας έπαφίσης, άτ' έφ' ΰψηλοτέρας λυχνίας ιστάμε- νος. Τις ουν αγνοεί το τοϋ σοφωτάτου Κυρίλλου όνομα; έν ποία δε χώρα ή πόλει οϋχ ή φήμη φιλοτιμουμένη διεφήμισε τοϋτο·; εϊεν. 'Εξής δέ τούτου Μάξψ.ος ο Μαργοΰνιος, ου το κλέος εν τε φιλοσοφία και θεολο- γία και πάση λογική τέχνη κα'ι επιστήμη οΐδε μεν πάσα ή Ευρώπη, μάλιστα δε ή πολλοίς μαθήμασι κομώσα Γερμανία, προς ην αί πλεΐσται τών εκείνου επιστολών φαίνονται γραφεϊσαι, πολλής επιστήμης άνάπλεω πασαι. Έβδομος ό έκ Μονεμβασίας Γαβριήλ ό Σεβήρος, ό χειραγωγία τοϋ παναγίου πνεύματος άρχιερευς γνήσιος Φιλαδέλφειας καταστάς, και πρώτος έν ταΐς κλειναϊς Ένετίαις έκκλησίαν τών ορθοδόξων πηξάμενος. Γέγραπται δέ ο! το σύγγραμμα κοινΐ) και χυδαία γλώττη, οΰτω τών έκεΐσ' αΐτησαμένων, Γν' f\ πασι τοις νϋν Έλλησιν εύσύνοπτον. Έσχατος δ' ένταΰθα ο πολυμαθέστατος Γεώργιος ο Κορέσσιος, c έκ τής περίφημου Χίου, εισέτι τω βίω περιών, θεοϋ χάριτι, τοις έναντίοις άντιταττάμενος. Ταϋθ' 'όπως αν γνωστά πασι τοΐς ορθοδόξοις χριστιανοΐς γένοιτο, υμών ϊογον αν εί'η, θειότατοι δεσπόται, ώσπερ τινά θυσίαν πνευματικήν προσ- φερόντων τω θεώ. Jean-Matthieu Caryophyllis composa contre ce livre et le suivant les deux epigrammes ci-apres, rapportees par Leon Allatius1 : Ουρανός Ιπτά πλάνητας άνισοδρο'μοισι δίαυλοι; οκτώ ο' ίσοδρομοις Ινθάδε βίβλο; έχει. 1. De Georgiis et eorum serif ils diatriba, dor. s la Bibliothcca grseca de Fabri- que, ed. Horles, t. XII, p. 117. Χείρων Βαλααμ Βαρλαάμ μαντισκόπου, άνθρωποφώνου Βαρλαάμ, χειρών ίνου' Νείλος, Παλαμάς πηλαμας ιλύς νάων' Σχολάριος δ' αυ εις χολήν εί'ρει λόγους" πρόσθες Σεβη"ρον τον Σαβουραδελφέα" πηγή κάκιστων Πηγάδας ην ναμάτων' νους μαργος ή νους άργος ην Μαργουνιος Κορέσσιος ζών έν κάρω σείει λόγους, λαλών α μή γνους, ιατρός ψυχοφθόρος" μία ξυνωρίς, ογδοας λαοπλάνων, σκότους όδηγοι, σχισμάτων διδάσκαλοι. Bibliotheque du prince Georges Maurocordato.
  3. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΡΧΙεπι-σκόπου Θεσσαλονίκης