- (04) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME PREMIER
- 79 ΘΕΙΟΝ ΚΑΙ ΙΕΡΟΝ εΥΑΓτελίοΝ Το πάλαι μέν, παρ' Έμμανουήλου του γλυζουνίου, τηπωθέν. νΰν δέ πάρα 'Αντωνίου τοΰ πινέλου, τοις ί'σοις τυποις μετατυπωθέν. Και επιμελώς διορθωΟέν, παρά Θεοφάνους Ιε- ρομόναχου ξενακίου, τοΰ κυπρίου. Ακροατοΰ του πανιερωτατου, και σοφωτατου, Μ[ητ]ρο πολίτου φιλαδελφείας, κυρίου Γαβριήλ, του σεβήρου, και έξάρχου Πατριαρ- χικού . "Ετι άπδ τής ένσάρκου οικονομίας, τοΰ κυρίου και δεοΰ (sic) και σωτήρος ημών Ίησοΰ Χρίστου, αχιδ . In-folio de σνζ' (par erreur σκζ'), soit 257 pages chiffrees en grec et 3 pages non chiffrees. Titre encadre d'un bois. Impression rouge et noire. Vignettes dans le texte. Tres rare. Nota bene. Il y a des exemplaires ou la faute de la derniere ligne du titre a ete corrigee; ils appartiennent sans doute a un second tirage. A la page 3, on lit l'epitre dedicatoire suivante : Τω πανιερωτάτω και σοφωτάτω [Λητροπολίτη Φιλαδέλφειας κυρίω Γαβριήλ τω ^εβήρω,τω έκ Μονεμβασίας, έπιτρόπω και τοποτηρητή τοΟ οικουμενικού πατριάρχου χυρίου 'Ραφαήλ. Ή αγάπη όπου έγώ εχω και βαστώ προς την «ρυλήν και γενεάν τήν μεγαλοπρεπεστάτην και περιφανεστάτην 'όλου τοϋ γένους των 'Ρωμαίων, και ξεχωριστά προς τήν πανιερότητά σου, δέσποτα πανιερώτατε, μου δίδει άοορμήν εις τήν έπαγγελίαν και τέχνην όπου κάμνω τοΰ τύπου να μήν φροντίζω, ουδέ να λογαριάζω μήτε κόπον περισσον, μήτε ϊςοδον και δαπάνην μεγάλην δια να λαμπρύνω και να τυπώνω με ωραιότατους ANNEE 1614 9„ χαρακτήρας και μέ γράμματα νέα και τέλεια, και μέ διόρθωσα άκρι- βεστάτην και έπιμέλειαν έπιστημονικήν , τα άγια ευαγγέλια, τους ιερούς αποστόλους και πάντα τα βιβλία όπου χραται ή άγια τοΰ θεοϋ καθολική και αποστολική εκκλησία τ9]ς ανατολής, καθώς εΐναι φανερόν εις πολλά βιβλία όπου τους περασμένους χρόνους έτυπωσα. Τώρα πάλιν μέ τήν βοήθειαν τοΰ θεοΰ, ό όποιος μ.οΰ έ'δωκεν εϋημερίαν και δύναμιν, ηθέλησα και έξανατΰπωσα το θεΤον κα'ι ιερόν Εΰαγγέλιον μέ ένα παντο- τινον κα'ι ε'ύμορφον Ευαγγελιστάριον μετά πολλές επιμελείας κα'ι σκέψεως, και με χαρακτήρα γραμμάτων ώραιότατον κα'ι θαυμάσιον. Ιοΰτο λοιπόν, πανιερώτατε κα'ι σοφώτατε δέσποτα, μου έφάνη το πώς δεν πρέπει άλλου να το άναθήσω κα'ι να αφιερώσω παρά μόνον τή πανιε- ρότητί σου, ώσαν εκείνη όπου κυβέρνα και ποιμαίνει τήν άγίαν έκκλησίαν ετοΰτην του Χρίστου μέ εΰαγγελικήν κα'ι άνόθευτον διδασκαλίαν, μέ αγάπην και'ε'ιρήνην θεϊκήν και μέ πίστιν όρθόδοξον και άπαράβατον, καθώς καλά το έγνώρισαν κα'ι άλλοι τόποι πολλοί και σχεδόν ό κόσμος' κα'ι άγκαλά το γένος τών 'Ρωμαίων τυραννεΐται τώρα ϋπό τών έχθρων τής άγιας πίστεως τοΰ Χρίστου' πλην μέ Ολον τοΰτο φέγγει και λάμπει ή αγιωσυνη, ή σοφία, ή άγαθότης, ή πίστις ή ορθόδοξος όπου κρατεί κα'ι φυλάττει άμετάτρεπτον κα'ι άμείωτον τών πάλαι αγίων εκείνων και περι- βόητων λέγω 'Αθανασίου τοΰ μεγάλου, 'Ιωάννου Χρυσοστόμου, Βασιλείου τοΰ οΰρανοφάντορος, Γρηγορίου τοΰ θεολόγου, Κυρίλλου τοΰ πάνυ, τοΰ Ιωάννου τοΰ Δαμάσκηνου κα'ι Μαξίμου τών σοφωτάτων, κα'ι τών λοιπών τής θεολογίας φωστήρων' οί όποιοι ούχ'ι μόνον ωσάν άστρα φέγγουσι εις τήν άγίαν τοΰ θεοΰ έκκλησίαν, άλλα κα'ι ωσάν ήλιος λάμπουσι και φωτίζουσιν ολην τήν οίκουμένην' τήν δέ εύγένειαν τών προγόνων κα'ι τήν «ρετήν τής άρχιερωσυνης σου, έστοντας όπου είναι φανερά εις τον κόσμον, δέν λέγω περί ταύτης ουδέν. 'Αφιερώνω λοιπόν μετ' ευλάβειας τοΰτόν μου τον κόπον κα'ι τήν έπιμέλειαν τήν ξεχωριστήν τής ψυχής μου, όπου £βαλα ε'.ς τοΰτο τό θείον κα'ι ίερον Εύαγγέλιον, τή πανιερότητί σου. Διότι μέ κάθε λογής τής πρέπει, δείχνωντας άκομίτα κα'ι έγγυς εις τοΰτο τήν θερμοτάτην άγάπην κα'ι εύλάβειαν, και τον πάθον όπου έχω προς αυτήν και εις 'όλον τό γένος το εΐρημένον' τον όποιον μου πόθον, ΘεοΟ ευδοκοΰντος, άπ' έδώ και έμπροσθεν τον θέλω δείξη μέ έ'ργα αληθινά και ούχ'ι μέ λόγια, και κάμνωντας λοιπόν τέλος παρακαλώ και Ικετεύω τον θεον να στερεώνη την πανιερότητά σοι» εις πολλών έτων περιόδους δια πολλών ώφέλειαν. αχιδ', ιουλίου κδ', έν ταΐς κλειναΐς Βενετίαις. Τής πανιερότητός σου δούλος 'Αντώνιος ό Πινέλλος. Bibliotheque Mazarine : n° 1156 Β.
