- (04) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME PREMIER
- 39 Βιβλίον όνομαζόμενον Νέος Θησαυρός. Con privilegio. ΝεοστΙ τυζωθέν ε!ς κο'.νήν ώφέλε'.αν, ΙΙαρά ίωάννη τω καφοΰτω- άναλοίμασι μεν τοΐς των κληρονόμων τής κυρίας έλένης βάρελι, έπιμελεία δε και επιδιορθώσει θεοφάνους ιερομόναχου ξενακίου τοΰ κυπρίου. Ένετίησιν £τει, άπο τΐ}ς ένσάρκου οικονομίας τοΰ κΰ ημών Ίϋ Χΰ, αχή. In-4° de 4 feuillets non chiffres et σ\& ' (292) feuillets chiffres. Edition de la plus grande rarete. Communication de A. Papado- poulos-Kerameus. En tete du volume, on trouve une eoitre.dedicatoire de Francois Pblecanos a Gabriel Severe, que nous reproduisons ici d'apres 1 Έθνιχάν ήμερολόγιον de Marinos Vretos pour l'annee 1870 (Paris, Reintvald, in-8°), pp. 350-353, lequel l'a empruntee a l'edition du Νέος Θησαυρός parue en 1610. Nous conservons l'orthographe, mais nous ne respectons nullement la ponctuation. τω πανιερωτατω και σοφωτατω αρχιεπισκοιιω φιλαδελφειασ κτριω γαβριηλ σεβηρω τω εκ Μονεμβάσιας και εξλρχω πατριαρχικω Επειδή, κατά τήν εύαγγελικήν απόφαση τοΰ κυρίου, πανιερώτατε και σοφώτατε δέσποτα, οΰδένα πράγμα είναι κρυπτον οποΰ να μή μαθητευθή και εις φανερον έ'λθη, καθώς έβεβαιώθη ε'ις τον εαυτόν του πρώτον' σαρκωθε'ις γαρ έπ' εσχάτων των ήμερων, έφανερώθη και απεκαλύφθη ΰμΐν τοΐς άνθρώποις, το άπ' αιώνος κεκρυμμένον εκείνο μυαττήριον και άγγέλοις άγνώριστον. Λέγω ού'τω ή ά'χρονος άίδιός τε και άρρητος γέννησις αΰτοΰ τοϋ υίοΰ και λόγου, ώς αν και ή έν χρόνω ενσαρχος άπο τότε προορισθεΐσα εις άναγέννησιν και σωτηρίαν έδικήν !*ας, δια τής όποιας ήμεΐς πάντες έδιδάχθημεν προσκυνεϊν άγέννητον πατέρα, κα'ι γεννητον υίον σϋν τω εκπορευτώ άγι'ω πνεώματι, Ινα τή ουσία και τρισυπόστατον θεόν. Δια τοΰτο μή δε ήτον δυνατόν να κρύπτον- ται οί βίοι και αί ενάρετοι πολιτεΐαι εκείνων τών μακαρίων κα'ι γενναίων ανδρών, οί "όποιοι έπολιτεύθησαν εις τούτον τον κόσμον κατά μίμησιν αυτού τοΰ κυρίου" άλλα μάλιστα να λάμπουσι και να φαίνονται προς- νουθεσίαν και παράδειγμα έδικόν μας, καθώς ό αΰτος έ'λεγε τοΐς έαυτοΰ Ι^αθηταΐς· οΰ'.τω λαμψάτω το φώς υμών έ"μπροθεν τών-ανθρώπων όπως ιοωσι τα καλά υμών Ιργα κα'ι δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον έν ουρανοΐς. Κα'ι κατωτέρω πάλιν" ίνα οί είσπορευόμενοι βλέχωσι το φώς" ήγουν 56 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE έκεΐνο τής χάριτος όπου αυτός ά'ναψεν εις τάς καρδίας των τοιούτων, διαμέσου τοΰ οποίου πάντες ούτω οι προ ημών ώς αν και ήμεΐς ci ΰστερογενεΐς οί όποιοι δέν έδυνήθημεν όφθαλμοφανώς ίδεΐν όπου ελαμπεν ε'ς τάς ένθέους πράξεις αυτών, καν δια τΐ[ς αναγνώσεως των γραφών έν αις λάμπει κα'ι πάντοτε θέλει λάμψει το τοιούτον φώς· φωτιζόμενοι τους νοερούς οφθαλμούς τής ψυχής μας κατά ζήλον και μίμησιν εκείνων να δυνηθοΰμεν να περάσωμεν τήν τραχεΐαν και ακανθώδη τοΰ κόσμου τούτου όδόν, ή οποία έσκιασμένη από τα νέφη, κα'ι νύκτα τών παθών γίνεται εις πολ) · αιτία άπολείας. Βλέποντας δε εγώ Φραγγΐσκος ό ΓΙελεκανος (ό μικρός δοϋλος τής παν.ερώτης σου) το τοιούτον φώς παρολίγον μαραινόμενον κα'ι σχεδόν σπινθηρίζων υπό τών προσβολών τών εναντίων ανέμων τοΰ έχθροΰ κα'ι φθονερού τής σωτηρίας μας διαβόλου, όπου με μεγάλαις μηχανίαις εγειρεν ε'.ς τήν τούτου σβέσιν ή κα'ι μάρανσιν, εμποδίζοντας πολυτρόπως καθεκάστην τήν τύπωσιν τοΰ βιβλίου τούτου ονομαζόμενου Νέος θησαυρός καταδιάκρισιν τοΰ παλαιού θησαυροΰ" μέσα εις τόν όποιον νέον θησαυρόν τοΰτον εμπεριέχεται και περικλείεται τό φώς τής διδασκαλίας, κα'ι αγαθών πράξεων εκείνων τών μεγάλων κα'ι άληθεινών διδασκάλων Βασιλείου τοΰ μεγάλου κα'ι ούρανοφάντορος, χρυσοστόμου τε 'Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Αθανασίου Αλεξανδρείας τοΰ άληθεινοΰ θεολόγου, κα'ι άλλων πολλών, οί όποιοι δεχθέντες όλην τήν ακτίνα τοΰ νοητοΰ ηλίου τής δικαιοσύνης, ώς αν φωστήρες απλανείς έλάμπρυναν τό νοητόν στερέωμα τής εκκλησίας, τοΰ χριστοΰ, άπό τήν άνατολήν "έως τήν δύσιν με ταΤς διδασκαλίαις των ταΐς όρθοδοξοτάταις, άφανίζοντες πάν ύψωμα αίρετικόν έπαιρόμενον κατά της ορθοδόξου π:στεως, κα'ι μετά καλά έργα παρακινοΰντες πάσα χριστιανόν εις τήν εαυτών άκολούθησιν, καθώς διαβάζοντας ό καθ' είςτό -χρον βιβλίον θέλει ιδεί, τάς νηστείας, τάς χαμευνείας, τας σκληραγωγίας, τους διωγμούς, τ'/ κακοπαθήματα, τους έξορισμοϋς κα'ι μύρια iAAae μέχρι και αύτοΰ τοΰ δια χριστόν θανάτου, πάντα αναγκαία πρ'ός τελείωσιν τοΰ άληθεινοΰ χριστιανοΰ· τοΰτο βλέποντας, ώς είπα, ηθέλησα οΰ μόνον να βοηθήσω \ύ τήν συνδρομήν μου εις τήν άδυναμίαν της κληρονομιάς τής 'Ελένης ANNEE 1608 57 Βαρέλι (ή όποια είχε τήν φροντίδα τής τυπώσεως τοΰ παρόντος βιβλίου), αλλά και με καθελογις κόπον κα'ι ϊξοδον, και άλλην σπουδήν" και τοΰτο δια ζήλον θεϊκδν και άγάπην ΰπερβάλλουσαν όπου έχω δια τήν ώφέλειαν "53 γένους των Ελλήνων και «πλώς κάθε άλλου ομογενούς μβυ χριστιανού, καταμίμησιν εκείνου του πτηνού δνομαζόμενον πελεκάνος, τοϋ όποιου φέρω τήν έπωνυμίαν" το όποιον, καθώς λέγουσι οί φυσιολόγοι, χύνωντας το ΐ'διόν του αίμα απάνω εις τους θανατωμένους νεοττούς του τους αναζωογονεί, κινούμενος oit^o σφοοροτάτην αγαπάν' και, δια να ειπώ καλύτερα, κατά τον άληθεινόν πελεκάνον τον χριστον, ό όποΤο; έ'χυσεν απάνω εις τον σταυρόν το τίμιόν του αΤμα και μας άναζώωσεν όπου ήμεστεν θανατωμένοι άπο τον νοητόν όφιν με τήν άμαρτίαν, δείχνωντάς μας δια ώφέλειαν κοινήν ό καθείς μας νά μήν προκρίνομεν οϋδένα πράγμα πρόσκαιρον. Λοιπόν Ιστωντας όπου με τήν βοήθειαν το3 παντοδυνάμου θεοϋ να έτυπώθη κα'ί εις φως νάλθεν ό νέος ούτος θησαυρός εις ώφέλειαν παντός χριστιανού, ώς είπον, εις τον όποιον ευρίσκονται τόσα αγαθά σωρηδόν και πλούτη πνευματικά" και, επειδή νά δέεται ά'νθρωπον άρμόδιον και ά'ξιον εις τήν ά'νοιξιν και διανομήν τοιούτου πλούτου, έκρινα ούδένα άλλον, εί μή τήν σοφωτάτην και μακαρίαν σου ψυχήν, πανιερώτατε δέσποτα" ή οποία εις τους καιρούς τούτους φέρει τά πρωτεία εις το γένος των Ελλήνων κατά πάντα, οΰ'του κατά τήν φυσικήν εύγένειαν ώς αν και τήν κατά άξίαν έκκλησιαστικήν, και, διά νά ειπώ καλύτερα, υπάρχει λείψανον Και άπεικόνισμα τών μακαρίων εκείνων ανδρών κατά πάντα ομοιον, κατά Τβ εύσέβειαν κα'ι ένάρετον πολιτείαν. Δέχθητι λοιπόν τον πόθον και τήν εύλάβειαν ην έχω προς τήν σήν πανιερώτητα ό δούλος σου, μοιράζοντας μέ τον λόγον της τον πλοϋτον τον ψυχωφελές του νέου θησαυρού τούτου τοις ΰπηκόοιςπασιτής σής πανιερώτητος, έμέ δε αξιώνοντας τής αιτήσεως υποσχόμενου μου εις το έξης εις πασαν ώφέλειαν του γένους. "Ερρωσο. Ένετίησιν, αχή έ'τος το σωτήριον, Ίουλλίου ιέ. Λοΰλος ταπεινός τής πανιερώτης σου Φραγγΐσκος ό Πελεκάνος, εις όνομα τής κληρονομιάς τής 'Ελένης Βάρελι
