Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟC ΜΑΚΕΔΩΝ

  1. (04) BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE XVII TOME PREMIER
  2. 16 Ο ΑΛεΞΑΝΔΡΟΟ Ο ΜΑΚΕΔΩΝ ΕΝΕΤΙΗΣΙΝ. Παρά Μ άρκω τώ Πινέλλω. A la fin : Ένετίησι παρά Μάρκω τώ Πινέλλω. αχγ'. In-4° de 46 feuillets non chiffres, divises en deux cahiers dont le premier de 24 feuillets et le second de 22 feuillets. Signatures a-S. Sur le titre, la marque de Pinelli : un pin ayant un A sur le tronc. Bois dans le texte. ANNEE 1603 29 Nous reproduisons ci-apres la postface de Demetrius Zknos, editeur de ce poeme, en respectant toutes les fautes d'impression et d'orthographe qui s'y trouvent : Ετούτο το βιδλιόπουλον, στή Βενετία τυπώθη, εκείνος πουτοτύποτε, μεγάλα γαρ έπάθη. Νάδρη τα κατορθώματα, και πράςαις τ'άλεξάνδρου, και πώς έθανατώθηκε, κτά χέρια του κασάνδρου. Να έδρη κιαθηδόλαιον, μάναι διορθομένω, « εις σέ σκοπόν και ϊννοια, και όρθογεγραμμένω. Λοιπόλαχε και ήδρετο, κεΐχε το έναντι'ο, άπόλα οσα £παμε, και να ειπώ το ποίο. Σφαλτο και αδόρθοτο, και κακογεγραμμένω. κιαπο τήν παλαιότητα, ήτον διεφθαρμένα). 'Εκείνος όπου τόδαλε, εις στίχον και εις £ήμα, U ήδρίσκεται στην ζάκυνθον, καίκαμε μέγα %ρ!.ι>.χ. Πουγέμας ευεργέτησε, το έδικότου γράμμα, τονατομάθη ολπιζα, στέλνητο έν το ά'μα. Έπει έγώ τοϋ μήνησα, και παρακάλεσάτον, γιανατο στήλη το λοιπόν, έγώ δεήθηκάτον. Πλευσίματάρχονται πολλά, έδώ στην βενετία, ι» το πώς ουδέν το ϊστηλε, ουκ οϊδα τήν αιτία. Ήμεϊς το ημπορέσαμε, έκάμαμε μεκόπον, κιανέν σφαλμένω τίποτες, εις σέ κανέναν τόπον. Σέ ρήμα ή εις Ιννοιαν, ή εις κανέναν τρόπον, το σφάλειν ϊναι τών βροτών, και τών θνητών ανθρώπων. Λάδετε -γχρ και πάρετε, τούτην τήν ιστορία, « να δείτε κατορθώματα, λεξάνδρου τήν παιδία, Άνδρία γαρ έκέκτητο, κιαυτήν τήν σωφροσύνη, Ίδέτ' αν ήτον σώφρονας, κεΐχε δικαιοσύνη. Γυναίκα γαρ τοϋ δάρειου, είχε χιμαλωτισμένη, μεκείνην δέν έμοίχευσε, σαν τόχουν μιασμένοι. Πούτον εις τήν νεότητα, και είχε εξουσία, 30 το συνειδος τον έλεγχε, καίφυγε ανομία. 30 BIBLIOGRAPHIE HELLENIQUE Αΰτίνω γώ διάβασα, γραμμένω γαρ το ί'όα εις έβιβλίον έ'μορφον, στον στορικόν σουίδα. Ευνούχος τής βασίλισσας, έ'φυγε εις δαρεΐον, και ^ώτησέτον δάρειος, γιατών αυτοΟ παιδίων. Άνζή και ήμετέρατου, κιαυτίνη ή γυνή του. so και άποκείνον έμαθε, τα γάπα ή ψυχή του. Λέγειτου οί κυράδες μου, βασίλισσας καλούνται, και άπετδν άλέξανδρον, πολλά ευχαριστούνται. Κυράμου ή βασίλισσα, έ'ναι μετήν τιμητής, τινάς ουδέν τήν Ιγγιξε, αυτήν εις το κωρμήτης. Σαν τ'άκουσεν δ δάρειος, στον οΰρανον κητάζει, *2 τάς χεΐραστου άσίκοσε, και τον θεον δοςάζη. Ευχαριστόσου είπε ζοΰ, έσέν τή βασιλεία, όπόδωσες και τών ηΟαρχων, ταότην τήν εξουσία. Και βασιλεύουν έπ'ι γής, μεθέλημα δικόσου, συ βασιλείαμου έ'δωσες, κιανέναι όρισμόσου. Αύτίνη φύλαξον έμο'ι, εΐδέ και οΰ θέλησης, 48 το κράτος το βασίλειον, θέλης ναμουστερήσης. Παρακαλώ σ'άλέξανδρε, αΰτίνω να χαρίσης, και άλλα περισσότερα, βασίλεια να έξωρίσης. Ίδέτε τί κατόρθωμα, έ'ναι ή σωφροσύνη, γιατδν έχθρον παρακαλή, κα'ι πευτη σδουλοσΰνη. Έτετυπώθη το λοιπόν, έ'λαβε γαρ κα'ι τέλος, 54 ετούτη ή ίστόρια, κα'ι το ώραΐον μέλος. "Ετει μετά τήν λύτρωσιν, ανθρώπων γάρ τήν νέα, χίλια πεντακόσια, δις δέκα κα'ι εννέα. Στάς δεκαπέντε του μηνός, λέγω του σεπτεμβρίου, κόπος κα'ι δεξιότητι, ζήνου του δημητρίου. Bibliotheque universitaire de Leyde : 886. D. 14. Seul exemplaire Connu 1. 1. Cet exemplaire, jadis cote : XII. Q. C4S. Vois., provient de la bibliotheque du celebre Isaac Vossius,